kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

urokratizazioa bai haren profesionalizazioa, prozesu erlatiboak izan zirela
luzaroan botere politiko autonomikoek —eskuduntzak eduki arren—
hizkuntzaren auzia auzi periferikotzat hartu zutelako administrazioaren
barruan.
(…) nik uste dut euskera teknikariek eta euskera zerbitzuek ekarri dutela
hizkuntza normalizazio prozesuaren profesionalizazio bat eta egonkortasun bat,
eta ofizializazio bat. Eta hori urrats garrantzitsua izan da, historian lehenengo
aldiz izan degu, seguraski ez da inoiz egon egitura tekniko bat administrazio
boterearen eskuetan hizkuntza-normalizazio prozesua aurrera eramateko. Eta
hori urrats garrantzitsua eta positiboa da. Baina, beti daude bainak. Baina
galdera igual beste era batera formulatu behar izaten da, eta ba…, urte guzti
hauetan eduki dugun egitura edukita eta erabili ditugun aurrekontuak erabilita,
lortu ditugun emaitzak nola baloratzen ditugu? Eta seguraski, galderak
bigarrena behar du, O sea ke, nere lekutik aurrera egitea ez da zaila, hori
askotan esaten det; aurrera egingo dugu, joder! Ze atzerago ja ezin zara joan!
(…) Beraz, ahalegin pixkat egin eta aurrera egitea ez zen zaila. Bai, galdera ez
da aurrera egin den edo ez, da egin duguna baino gehiago egin zitekeen. Eta
hor ere erantzuna da askoz gehiago egin zitekeen. Eta non egon da akatsik
nabarmenena kasu hortan? Eta euskera zerbitzuei eta teknikariei dagokienez,
hor, nik uste det, gabeziarik handiena izan da administrazioak, administrazio
gisa, eta hor sartzen det eragile politiko, alderdiak, sindikatuak…., hor dagoen
botere gune horrek, hizkuntza-normalizazio prozesua prozesu periferiko gisa
hartu duela. Alegia, hizkuntza-normalizazio prozesua ez da hartu ardatz nagusi
gisa; ez alderdien politikatan, gehientsuenetan, eta hor diferentziak badaude,
eta PPtik joango bagina azken muturrean Batasuna jarriko bagenu ba, seguru
asko diferentziak eta inplikazioak handiak dira, baino irakurketa orokor bat
eginez esango genuke herri honetan administrazioak hizkuntza normalizazio
prozesua onartu duela, baino onartu du maila periferikoan, esango nuke
diglosikoan (…) Eta hau esaten dut jakinda, hor barruan, jende askok lan asko
eta borondate asko jarri duela (…) Eta orduan hori ikusten da; ikusten da oso
argi azken Plangintzaren porrotean (…) ez delako egon inplikazio politiko
administratiborik, ez da egon. Hor Hizkuntza Politikan dabiltzanak bai, baina es
ke horiek ez dira inportanteenak historia honetan, askoz ere inportanteagoak
dira Ekonomian daudenak, Industrian daudenak, Barne Sailean daudenak (…).
Ordun horrek porrot egin du eta hori ikusten da bestelako politika sektorialetan.
Eta “Harry Potter”en azken zifrak ikusi besterik ez dago. (6. Elkarrizketa).
Administraziora lehen unean iritsi ziren teknikarietako asko
euskalgintzaren harrobietatik zetozen. Ezin da ahaztu, mugimenduek ere
premia teknikoak garatzen dituztela eta adituaren tradizioa mugimenduaren
barne aktibismoari atxikirik egon ohi dela. Halaz ere, administrazio sortu
berrian egokitutako hainbat langile prestakuntza egokirik gabe zeuden eta
664