kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

premiaren auzia saihestezina dela erakusten digute. Horren lekuko dira
zenbait tradizio intelektualek bizi izan dituzten gorabeherak; esaterako,
kultura eta politika, hots, botere kognitiboa eta burujabetza lotzeko
ahaleginak egiten zituen tradizioa kinka larrian geratu da, politikagintzan
gertaturiko aldaketak eta ezagutza legitimoan izandako debaluazio erlatiboa
bide direla.
Foucaultek proletarioei lotutako tradizio intelektual ilustratuaren
desagerpena iragarri zuen orain urte batzuk, alegia, unibertsaltasunaren
eroale modura agertzen zen tradizioaren gainbehera. Uste zuen gizarte
esparruko atal eta eremu zehatzei atxikitako intelektual eredua sortzen ari
zela haren ordez. 128 Ordezkatze horren zioak aztertu nahian, Foucaultek
marxismoaren ikusmolde zaharkituarekin elkartzen du lehen tradizioa.
Proletarioak, beren kokapen historikoa dela medio unibertsaltasunaren
eroale modura agertzen ziren bezalaxe —berehalako eroaleak, hausnartu
gabekoak, beren buruaz kontziente ez direnak, nonbait—, proletarioei
atxikitako intelektualaren eredua ere, unibertsaltasun horren eramaile
bihurtu zen, baina era kontziente eta landuan, intelektualak egindako hautu
moral, teoriko eta politikoen ondorioz.
Intelektual unibertsal klasikoaren ostean, alegia, “idazlearen” ostean,
gizartean garatu diren jakintza adituen ondorioz, teoriaren eta praktikaren
arteko bestelako harremana nagusitzen ari da, Foucaulten ustetan. Hori dela
eta, unibertsaltasuna, zuzentasuna eta egia absolutuaren alde lan egin
beharrean, intelektualak gizarteko atal zehatzetan zentratzen dira, lan eta
bizi baldintzek kokatzen dituzten gizarte gune jakinetan (Foucault, 1984:
138). Halatan, gizarte lehien ikuspegi askoz ere zehatzagoa eta hurbilagoa
eskuratu dute. Kokapen horietan arazo espezifikoak aurkitu dituzte, ez
128 Ikus Foucault, 1984: 128-145.
321