kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

Kulturgileek era askotako interesak garatzen dituztenez, kultura
esparruaren barruan hezurmamitutako harremanak gatazkatsuak izan ohi
dira sarritan. Barne liskarrek definizio eztabaidaren itxura hartzen dute
gehienetan; auzi horietan, nork bere interesei egokitutako esparru mugak
ezartzen saiatzen dira kulturgileak, hau da, benetako pertenentziaren
zehaztapena egiten ahalegintzen dira etengabe. Horretarako,
“zientzialariaren”, “idazlearen”, “artistaren”, azken finean,
“intelektualaren” estatutua bermatzen duten titulu sinbolikoak baliatzen
dituzte. Legitimitate intelektualaren monopolioa, baina, ez datza tituluetan,
baizik eta intelektual izendatzeko —“zientzialari”, “idazle”, “artista”, eta
abar— baimena ematen duen boterearen monopolioan. Ondorioz,
intelektualaren definizioa etengabe auzitan dabilen arren, ez dago egon
intelektualaren definizio unibertsalik, liskarreko une jakin bati dagozkion
definizioak baizik.
Halatan, arestian aipatu diren intelektualari buruzko definizio eta
irudikapen katalogo luzeak, hein handi batean, dekretu arbitrarioen emaitza
dira ikuspegi zientifikotik aztertuta. Ez dira arbitrarioak, baina, definizioak
sortu dituzten eragile sozialen ikuspuntutik. Izan ere, askotariko definizio
horiek esanahia hartzen dute sortzaileen kokapena —gizartean eta kultura
esparruan— eta interesak aintzat hartzen direnean. Baina, berriz ere diogu,
ez dago intelektualaren definizio zientifiko betierekorik.
Intelektualei buruzko hainbat eta hainbat azterketetan kontzeptuaren
anbiguotasuna nabarmendu da, eta agerian utzi dira hitzari loturik dauden
konnotazioak eta esanahi desberdinak. Aipatu azterketen asmoa aniztasun
hori gainditzea izan da, maila teoriko-normatiboan behin betiko
proposamena edo definizioa eskainiz eta horren aldeko arrazoibideak
96