kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

zeuden indar harremanak bestelakotu dituzte. Intelektual akademikoei
dagokienez, autonomian oinarritutako tradizioak ahultzeaz gain
eraldakuntzak zilegi egin ditu kulturgile akademikoen kontsakrazio-molde
berriak. Halatan, akademiaz kanpoko —zenbaitetan, kulturaz kanpoko—
kontsakrazio instantziak nagusitu dira poliki-poliki modu gero eta
nabarmenagoan. Instantzia horiek kulturgile- eta lan-mota jakin batzuk
lehenesten dituzte, eta ez soilik sari ekonomikoen banaketari dagokionez.
Izan ere, kultura erakundeek eskainitako ospea baino hedapen zabalagoko
prestigioa bermatzen diete kulturgileei kulturaz kanpoko erakundeek
(Bourdieu, 1984: 157). Modu horretan, merkatuan, erakunde
burokratikoetan eta hedabideetan eskuraturiko botere sinbolikoa baliatzea
ohikoa bihurtu da mundu akademikoan, hainbestean non, unibertsitate
esparruan orain mende erdi ezezagunak ziren tradizioei bidea zabaldu zaien
(Larrinaga, 2001).
Beste alde batetik, unibertsitatearen autonomiaren ikusmoldeari
atxikita egon diren tradizio intelektual humanistak eta kritikoak ez dira
erabat desagertu, esparruko nagusitasuna galdu duten arren. Zenbait autore,
hala ere, baikor agertzen dira tradizio horien iraupenari dagokionez.
Eyermanen arabera, esaterako, sarritan gizartetik isolaturik dauden
unibertsitate campusek oraindik gune egokiak eskaintzen dituzte
hausnarketa kritikoa eta eztabaida publikoa bideratzeko 84 , nahiz eta
onartzen duen esparru gero eta bazterrekoagoak direla esparru
intelektualaren barruan.
In most late modern societies, campuses are surrounded by cafés, coffee houses
and theatres, i.e., those public places deemed so central to the aristocratic,
movement and dissenting intellectual traditions. Literary journals and small
publishing houses, at least in some countries, still provide a vehicle for the
84 J. Habermasek eta R. Jacobyk deskribatzen duten esparru publikoaren ildoan aipatzen
da hemen eztabaida publikoa. Ikus Habermas, 1981; Jacoby, 1987.
227