kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

Azterketa teorikoetan intelektualei buruzko hainbat definizio aurkitu
dugu aukeran. Ugaritasun hori gizartean indarrean dauden tradizioekin
lotuta dago, zalantzarik gabe. Izan ere, era askotako testuinguru historiko
eta instituzionaletan gauzatutako tradizioak ezkutatu ohi dira definizio
horien guztien atzean. Horrexegatik proposatzen dituzte eredu teoriko
normatiboek hain jarraibide desberdinak, zenbaitetan kontrajarriak. Lehen
Atalean aipatu ditugu azterlan teorikoetan azaldutako hamaikatxo definizio
kontraesankorren nondik norakoak. Horietako bakoitzak tradizio jakin
batetik datorren intelektual eredua jasotzen du. Izatez, autonomia
aldarrikatzen duen akademikoa, enpresa edo administrazioetan produktu
sinbolikoak saltzen dituen aditua, alderdi politikoari edo gizarte
mugimenduari loturik dagoen intelektual “konprometitua”, besteak beste,
intelektuala osatzeko aukerako ereduak izan dira Mendebaldeko historia
modernoan zehar. Hortaz, eredu gisa, kulturgilea eraikitzeko baliabideak
eskaini dituzte tradizioek; beste era batera adierazita, gaur egungo
kulturgileek erreferentziatzat jotzen dituzten iraganeko jokamoldeak eta
idealak eman dituzte.
Ildo horretan, tradizioak inspirazio iturri izan litezke esparruko
kideentzat, alegia, intelektualek izan beharko luketenari buruzko
ikasbideak. Baina, horrekin batera, esparru intelektualean garatzen diren
indar harremanen markoan bestelako aukerak sortzeko abiapuntuak ere
badira. Tradizio intelektual berria ez da sortzen ezerezetik, tradizioarekin
kontrastean eta tradizioari aurre eginez baizik. Tradizioen asmakuntza,
beraz, lehenagoko tradizioetan oinarritzen da. Prozesu hori testuinguru
aldakorretan gertatzen da, testuinguruak egiturazko mugak eta aukera
markoak ezartzen baitizkio jarduera intelektualari. Esparru ekonomiko eta
politikoaren presioetatik landa autonomia esparrua eskaintzen duten
207