kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

lekuko izan dira gizarte mugimenduei buruz aspaldi honetan sortu den
azterketa multzoa eta literatura oparoa.
Lehengo harira itzuliz, gure gizarteetan paradoxa handia gertatzen ari
da: gizarte harreman guztiak ezagutza berezituek harreman horiei buruz
egindako irudikapenez elikatzen dira. 175 Egungo sozialitatea gero eta
gehiago berreraikitzen da egintzaren bitartez; errealitate hori areagotu egin
da etengabe bere barnean jokatzen ari den gizartean. Gizarte mugimenduak
ez dira salbuespena atzeraelikaduran oinarritutako sistema horretan. Pentsa
dezagun, adibidez, mugimendu askotan gizarte zientziak —jakintza
espezifikotzat hartuta— erabiltzen dituztela baliabide gisa, batzuetan
modu murriztailean bada ere. Gizarte zientziek sortzen dituzten ezagutza
molde berezituak gero eta integratuago daude era guztietako egintza,
proiektu eta gizarte harremanetan, harreman sozialak gaur egun jakintza
horietaz elikatzen baitira. Agian mugimenduek ez dituzte beti jakintza
guztiz akademikoak baliatzen. Baina, egungo mugimendu gehienen
jardunek gutxienik jakintza aplikatuetara jotzen dute. Horrela, jakintza
tekniko zenbaiten laguntzarekin osatzen dira mugimenduaren interpretazio
markoak; marko kognitibo horiek mugimenduaren nortasuna eraikitzen
dute arerioen aurrean, mugimenduaren mundu ikusmoldea ezagutarazten
dute eta egintzarako oinarriak jartzen dituzte. Eskuarki, mugimenduek
gizarte harremanen irudikapen jakin batzuk plazaratzen dituzte, indarrean
daudenekin bat ez datozen irudikapenak, alegia. Ikusi dugun moduan,
175 Ildo horretatik, aitortu beharra dago ezagutza zientifikoek aldatu egin dutela gizakien
bizitza. Eguneroko ingurumena objektu material berriz betetzen duten bezalaxe
bestelakotzen dute ezagutza zientifikoek ohiko esperientzia ere; halatan, harreman eta
gertakari berriek egintzen eta hitzen esanahia aldatzen dute. Horrela adierazten du
Moscovicik: [dans les sociétés modernes les sciences] inventent et proposent la
majeure partie des objets, des concepts, des analogies et des formes logiques dont nous
usons pour faire face à nos tâches économiques, politiques et intelectuelles (…) La
réalité, ce qui s´impose, à la longue, comme donné inmédiat de nos sens, de notre
entendement, est en verité un produit second, retravaillé des recherches scientifiques
(Moscovici, 1976: 24, 22).
428