kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

de textos y de normas (…) Una forma instrumental y subordinada del discurso
político es lo que podríamos llamar el “discurso administrativo”: obviamente,
lo que dice la Administración sobre la realidad social es extremadamente
importante, ya que produce efectos sociales. No sólo porque obliga a los
funcionarios y a los ciudadanos a seguir determinados comportamientos, de
suerte que si no se atienen a la pauta establecida corren el riesgo de ser
sancionados por la propia Administración o por los Tribunales; sino porque lo
que dice la Administración sobre la realidad constituye una definición de dicha
realidad que contribuye de manera decisiva a su construcción o configuración
(Beltran, 1991a: 163; 166).
Instituzionalizazio prozesu orok dakartzan ondorioak —errealitate
sozial berriaren eraikuntza legitimatzearen aldekoak— botere eta
administrazio autonomikoen ezarpenarekin batera ere ezagutu izan dira
neurri batean frankismoaren osteko Hego Euskal Herrian. Neurri batean
diogu, instituzionalizazio horren aurkako indar sozialek ere jardun dutelako
egitura instituzional berria —eta, hartara, haren kudeatzaileen boterea—
deslegitimatu nahian. Gatazka horrek ezaugarritu du, besteak beste, euskal
gizartearen azken hiru hamarraldietako bizitza sozio-politikoa. Ondorioz,
instituzionalizazio autonomikoaren emaitzak eztabaidaezinak diren arren,
tartean erresistentzia handiak direla gauzatu dira euskal gizartean.
Arestian aipatu dugun ildotik, sistema demokratiko postfrankistaren
eta instituzionalizazio autonomikoaren ondorio nabarmenetarikoak euskal
gizartearen desmobilizazioan eta despolitizazioan gauzatu dira. Prozesu
horiek ez dira erabatekoak izan baina bai garrantzitsuak. Frankismoaren
azken urteetako eta “trantsizio aldiko” masa mobilizazioak eta gizarteko
esparru guztietan txertaturiko politikagintza ahuldu egin dira poliki-poliki.
Aldi berean, gizarteko jardun esparru guztiak bere gain hartu eta arautu
dituen esparru instituzionalizatu gero eta osatuagoa sortu da. Horrela,
apurka-apurka, bai administrazio autonomikoak bai politikagintza
konbentzionaleko aktore kolektibo nagusiak diren alderdi politikoek
550