kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

horrela, zientzigintza gizarte egintza modura ulertu behar da eta haren
lorpenak ezagutza zientifikotzat jotzen dira atzean daukaten adostasunaren
arabera. Ezagutza zientifikoaren funts epistemologikoa, beraz, zientzia
partikularren arauekin eta baliabide metodologikoekin egindako
esperimentazioan eta iragarpenetan oinarritzen da. Halatan, esparruari
dagokion komunitateak, hau da, esparruaren “legeen” arabera —Kuhnen
terminoetan, nagusi den paradigmaren arabera— diharduen komunitate
zientifikoak, subjektu kolektibo gisa, erabakitzen du une jakin batean
ezagutza zientifikoa zer den. Ezagutza zientifikoa, hartara, esparru
zientifikoaren eragileek adosturiko emaitza soziala da gaur egun, eta
gizarteak hala onartzen du.
5.1.1.3. Erreflexibitatea eta ziurgabetasuna
On le sait, quoique le monde soit invivable, il faut bien le vivre, de même quoi
qu´il soit impensable, il faut bien le penser (Maffesoli, 1985: 13)
Ezagutza-molde moderno modura zientziak daukan nagusitasun
epistemologikoaren auziak, orain arte defendatu dugun erlatibismo
mugatuaren irakurketa onartuta ere, ez du agortzen ezagutzaren inguruko
eztabaida Beranduko Modernitatean. Gaur egun agerian geratu den
arazoetako bat dugu ezagutza zientifikoaren garapenak ez duela beti eta
ezinbestean mundu gardena eta iragarpenari irekia bermatu, ez ezagutza
naturalari dagokionez ezta gizarte ezagutzari dagokionez ere.
Gardentasunaren ordez ezagutzaren erabilerak eragin dituen ustekabeko
ondorioak nagusitu dira arian-arian. Izan ere, zientziaren etengabeko
erabilerak eraldatu egiten du aldez aurretik zientziak aztertu duen
errealitatea bera; prozesu zirkular horrek behartu egiten du ezagutzaren
299