kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

arreta, hots, mugimenduen erakundeek helburuak lortzeko dauzkaten
moduak aztertzen ditu bereziki; europar ikuspegia, aldiz, nortasunaren
eraketaz arduratzen da, hau da, aintzat hartzen ditu batik bat nola sortzen
dituzten mugimenduek nortasun historiko berriak egungo gizarteetan.
Desberdintasunak desberdintasun, Habermasen kontzeptuak erabiliz,
Cohenek sintesi ikuspegi bat proposatu zuen, mugimenduak aldi berean
instrumentalak eta komunikatzaileak zirela iradokiz, alegia, baliabideen
mobilizatzaileak eta baliabideen sortzaileak. 140 Ordutik aurrera, gero eta
gehiago izan dira ezinezkotzat jo dutenak egintza instrumentalaren eta
egintza adierazkorraren arteko banaketa gizarte mugimenduen azterketaren
eremuan. Lehenengo egintza motak mugimenduaren interesen defentsa
ahalbidetuko duten baliabideen lorpena dauka helburutzat. Bigarren egintza
mota talde barruan burutzen den identifikazio prozesuari lotuta dago. Bata
eta bestea elkarloturik agertuko lirateke edozein gizarte mugimenduren
jardunean.
Bi ereduen arteko zubia eraikitzeko beste ahalegin bat Klandermans,
Kriesi eta Tarrowen jorraketa batean aurkitzen dugu (Klandermans, Kriesi,
Tarrow, 1988). Lan horren funtsa konparazio azterketan datza. Bertan
aitortzen da bai europar ikuspegiak bai amerikarrak aurreritziak dauzkatela
gizarte mugimenduei dagokienez. Klandermansen eta Tarrowen esanetan,
mugimenduen parte-hartzaileen erreklutamendua aztertzen dute
140 It becomes clear that, although each tends to screen out the forms of action analyzed
by the others, they all can inform the study of collective action. For it is perfectly
conceivable that a concrete social movement can involve all the forms of action. This is
clearest in the case of the contemporary collective action. The new dimensions of the
NSMs, from feminism to ecology, involve a reflexive relation to the objective, subjective,
and social worlds insofar as they thematize issues of personal and social identity,
contest the social interpretation of norms, communicatively create and agree on new
ones, and propose alternative ways of relating to the environment. There is thus no
reason why the analysis of the various logics of collective action should be seen as
incompatible, so long as they are not construed as the sole rationality of collective
action to the exclusion of others (Cohen, 1985: 708).
354