kulturgileak gizarte mugimenduetan - Euskara

En general, la significación de la “nación” se basa en la superioridad, o, al
menos la insustituibilidad de los valores culturales que sólo deben conservarse y
desarrollarse por medio del cultivo de la peculiaridad del grupo. Por ello, sí es
evidente que los intelectuales, como les hemos denominado de modo preliminar,
están predestinados en un grado específico a propagar la “idea nacional”, del
mismo modo los que ostentan el poder dentro de la comunidad política
provocan la idea del Estado. Entendemos por “intelectuales” un grupo de
personas que, en virtud de su peculiaridad, poseen acceso especial a ciertas
realizaciones consideradas como “valores culturales” y que, por ello, usurpan
el mando de una “comunidad cultural” (Weber, 1972: 216).
Orain arte aipatu ditugun eginkizun ideologikoak garrantzitsuak izan
badira ere, pixkanaka, gizarte modernoen bilakaera gero eta
konplexuagoaren eraginez, kulturgileen ohiko funtzio ideologikoak lausotu
egin dira azken aldi honetan eta nabarmendu, aldiz, haien funtzio
teknikoak. Prozesu hori sakoneko eraldaketekin estekaturik dago:
kapitalismo garatuaren aldaketa teknologikoak eta premia kognitiboak,
estatuaren ohiko agintearen krisia eta Lehen Modernitateko ideologien eta
emantzipazio proiektuen gainbehera tartean daude, zalantzarik gabe.
3.2. Adituaren tradizioa
Orain baino lehenago ere ideologoa ez da izan, inondik inora, estatu
sistemak eta beste administrazio egitura batzuek galdegin duten intelektual
mota bakarra. Harekin batera, burokrazia publikoan nahiz pribatuan
txertaturik lan egin behar duen aditu edo teknikariaren beharrizana ere
azaldu dute era guztietako administrazio erakundeek. Egia esateko, bi
ereduen arteko mugarriak lausoak izan dira behin baino gehiagotan.
Estatuaren barnean zein egitura ekonomikoetan aurkitu dugu aditua
Modernitatearen lehen uneetatik. Jakina denez, hasiera batean, menderatze
politikorako egitura konplexuaren legitimazio- eta kudeaketa-premiek
242