Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

Unda-olanlarm en gerçekçisi gibi gelir. Bedenimizin belirli noktalarına
(ayak tabanlarımıza) değip geçmektedir yollar. Ama yine de yol, “sokakta”
karşılaştığımız yirmi adım “ötedeki” arkadaşımızdan çok daha
uzak gibi gelmektedir bize. Çevreleyen-dünya içinde öncelikle el-altın-
da-olanm yakınlık ve uzaklığı hakkında esas itibariyle bir-şey-için-ba-
kışsal ilgilenişimiz karar vermektedir. Bir-şey-için-bakışsal ilgilenişimizin
peşinen eğleştiği şeyler, bizim için en yakında olanlar olup, me-
safe-kaldırmaklığımızı sevk ve idare etmektedir.
İlgilenmeleri sırasında Dasein, bir şeyi kendine yakınlaştırdığında
bu, o şeyi mekanın bir noktası üzerinde tespit etmek ve böylelikle bedenimizin
herhangi bir noktasından en az uzaklıkta olacak duruma getirmek
demek değildir. Yakınlaştırmak şu demektir: bir şey-için-bakış-
sal olarak öncelikle el-altında-olanm dairesi içine getirmek. Yakınlaştırma
bedene raptolunmuş ben-nesnesini değil, ilgilenici dünya-için-
de-varolmayı (yani onda hep öncelikle karşılaşılanları) cihet almaktadır.
Bu yüzdendir ki, Dasein’ın mekansallığı, bir cismani nesnenin
mevcut bulunduğu yerin belirtilmesi gibi belirlenmemektedir. Biz de
bazen Dasein’m hep kendi yerini işgal ettiğinden bahsediyoruz. Fakat
söz konusu “işgal", bir muhit içindeki yerde bulunan bir el-altmdaki-
olandan esas itibariyle çok farklıdır. Bir yeri işgal etmek, çevreleyen-
dünyasal el-altında-olamn mesafesini-kaldırmak suretiyle onu bir-şey-
için-bakışsal muhit içine taşıma olarak kavranılmahdır. Dasein kendi
buradalığım, çevreleyen-dünyasal oradalıktan hareketle anlamaktadır.
Burada dediğimizde, mevcut-olanın neredeliğini soruyor değiliz. Burada
dediğimizde, mesafe-kaldırıcı var oluşun tam da bu mesafe-kaldır-
maklıkla hangi hususta varolduğuna işaret etmiş oluyoruz. Sahip olduğu
mekansallığı itibariyle Dasein, öncelikle hiç burada değil, hep oradadır.
Oradan kalkıp gelir ve kendi şuradalığına geri döner. Bu da
[108] onun kendi bir şeylere yönelik ilgilenici varlığını orada el-altın-
da-olandan hareketle tefsir etmekle olur. Bütün bunlar, içinde-var-ol-
maklığm mesafe-kaldırmaklık yapısının kendine has bir fenomenal
özelliğiyle tam olarak açıklığa çıkmaktadır.
Dünya-içinde-varolan olarak Dasein, özü itibariyle mesafe kaldır
maklık içinde eğleşmektedir. Söz konusu mesafe-kaldırmaklığı, yani elaltmda-olanm
kendisine olan uzaklığını, Dasein asla kesip alam am aktadır.
Bir el-altında-olamn Dasein’dan olan uzaklığını Dasein bir mesafe
olarak mevcut bulabilir, eğer onu belirli bir nesneyle ilı$kilendirmek
suretiyle belirliyorsa. Bu durumda söz konusu nesne, kendi yerinde bulunmak
suretiyle mevcut-olan olarak düşünülür ve Dasein da sözü edi­
112