Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

likte-olma için mümkün olabilmektedir. Yalnızlık birlikte-olmanm muallel
halidir ve onun mümkün olması buna kanıttır. Öte yandan fiili yalnızlık,
“yanı başımda” ikinci bir insan numunesinin (ve hatta on insan
numunesinin) hazır bulunup yer almasıyla ortadan kaldırılacak bir şey
değildir. Onlar ve hatta daha fazlası mevcut olsalar dahi Dasein yalnız
olabilir. Dolayısıyla birlikte-olmak ile hep-beraber-olmaklığın olgusallı-
ğı 112.1] çok sayıda “özne”nin birarada yer almaklığı üzerine temellen-
miş değildir. Öte yandan çok “içinde” yalnız olmak, bahse konu çoğunluğun
varlığı bakımından onların sadece öylece mevcut bulunduklarım
da ifade ediyor değildir. “Onlar arasında” varolurken de onlar benimle
birlikte vardırlar ve onların birlikte-Dasein’larıyla kayıtsızlık ve yabancılık
hali içinde karşılaşılmaktadır. Mahrum olmak ve “kayıp olmak” birer
birlikte-Dasein halleri olup, birlikte-olma olarak Dasein, başkalarının
Dasein’ını kendi dünyası içinde karşılaşma fırsatı tanıdığı için mümkün
olabilmektedir. Birlikte-olma hep kendi Dasein’ımın bir belirlenimidir.
Birlikte-Dasein ise, Dasein'm dünyası aracılığıyla birlikte-olmaya serbest
bırakılarak meydana çıkarıldığı takdirde başkalarının Dasein’ı nitelendirir.
Kendi Dasein’ımm özünün yapısı birlikte-olma olduğundan, başkalarıyla
karşılaşmak birlikte-Dasein olarak olur.
Eğer dünya-içinde-varolma açısından birlikte-olma eksistensiyal bakımdan
tesis edici oluyorsa, onu, dünya-içinde el-altında-olanla bir-
şey-için-bakışa sahip münasebette bulunmadaki gibi (ki biz buna önce-
leyici bir hamleyle ilgilenme demiştik), ihtimam-göstenneklik fenomeninden
hareketle yorumlamak gerekir. Daha önce Dasein’ın varlığının
esasen ihtimam-göstermeklik olduğunu belirlemiştik (bkz. Birinci Ayrım,
Altıncı Bölüm). Birlikte-olma dünya-içinde karşılaşılan varolanlara
yönelik varlık şeklindeki bir varhk minvaline sahipse de (tıpkı ilgilenme
gibi), birlikte-olma ilgilenmenin varlık karakterine sahip olamamaktadır.
Fakat Dasein’m birlikte-olma olarak ilişki kurduğu varolan,
el-altında-olan gereç cinsinden bir varhk minvaline değil bizzat Dasein
minvaline sahiptir. Söz konusu varolan ilgilenilen olmayıp, itina-göster-
m eklik içinde yer alır.
Giyim kuşam veya yiyecek içecek “temin” etmenin yanı sıra hasta
bedene bakmak da itina-göstermekliğe dahildir. Fakat biz bu ifadeyi, ilgilenmede
olduğu gibi bir eksistensiyal terim olarak anlıyoruz. Örneğin
olgusal toplumsal bir müessese olarak “sosyal yardımlaşma”, Dasein’ın
varhk konstitüsyonunun birlikte-olmak olduğu gerçeği üzerine temellenmektedir.
Onun fiili zarureti, Dasein’m öncelikle ve çoğunlukla ıti-
na-göstermekliğin muallel olma halleri içinde bulunmasından ileri gel-
127