Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

Asli zamansallık fenomeninin teminat altına alınması, Dasein’m buraya
kadar meydana çıkarılan bütün fundamental yapılarının onun olası
bütünlük, birlik ve açınımı bakımından temelde “zamansal” olduğu ve
zamansallığm husule gelme halleri olarak kavranması gerektiğinin ispat
edilmesiyle icra edilebilecektir. Böylelikle zamansallığm meydana çıkarılması
demek olan eksistensiyal analitikten, Dasein’m icra edilen çö-
zümlenilişini tekrar etme görevi bekleniyor olacak ve fakat bu sefer onun
özse! yapılarım zamansallık bakımından yeniden yorumlamak gerekecektir.
Bu görev talebinin temel istikametlerini bizatihi zamansallığm
kendisi çiziyor olacaktır. Buna göre bu bölüm, şu alt bölümlere sahip
olacaktır: Öndeleyici kapahlığı-açma-kararlılığı olarak Dasein’m varoluşa-dair
sahih bütün-olma-imkam (§ 62); ihtimam-göstermekliğin varlık
anlamının yorumu için kazanılan hermenötik durum ve eksistensiyal
analitiğin esas yöntemsel karakteristiği (§ 63); ihtimam-göstermeklik ve
kendilik (§ 64); ihtimam-göstermekliğin ontolojik anlamı olarak zaman-
sallık (§ 65); [3051 Dasein’m zamansallığı ve eksistensiyal analitiğin asli
bir tekrarına dair ondan neşet eden görevler manzumesi (§ 66).
§ 62. Öndeleyici Kapahlığı-Açm a-Kam rhhgı Olarak Dasein’m
Varoluşa-Dair Sahih Bütün-Olma-lmkanı
Kendi en zati varlık eğilimine uygun biçimde “sonuna kadar gidilerek
düşünüldüğünde” kapahlıgı-açma-kararlılığı, sahih ölüme doğru
varlığa ne açıdan götürmektedir bizi? Vicdana-sahip-ohnayı-isteme
ile Dasein’m eksistensiyal bakımdan tasarlanan sahih bütün-olma-im-
kanı arasındaki rabıta nasıl kavranmalıdır? Her ikisini birbiriyle lehimlemekle
yeni bir fenomen mi elde edilmiş olur? Yahut yine kendi
varoluşlarma-dair imkanlarla tanıklık edilen kapalılığı-açma-kararlılı-
ğıyla mı kalakalırlar; öyle ki, ölüme doğru varlık sayesinde vâroluşa-
dair bir m odalizasyon mu cereyan eder? Peki, kapahlığı-açma-kararlı-
lığı fenomenini eksistensiyal bakımdan “sonuna kadar gidilerek düşünmek”
ne demektir?
Daha önce, kapalılığı-açma-kararhlığım şöyle karakterize etmiştik:
kendi en zati vec-ibe-içinde-oluşumuza ketumiyet dahilinde kendine-
havfı-layık-görerek kendini tasarlamak. Bu, Dasfein’m varlığına ait olup
şu anlama gelmektedir: bir butlanın batıl varlık nedeni. Dasein’ın varlığına
ait olan “vecibeli” oluş, ne artırılabilir, ne de eksiltilebilir. O,'her
türlü nicelleştirmelerden önce olup, böyle bir nicelleştirmenin anlamlı
olup olmadığı bile tartışmalıdır. Öte yandan Dasein, özsel olarak veci­
322