Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

lığına kendini geri fırlatabilen bir varolan, başka bir deyişle sadece müstakbel
bir varolan olarak eşit derecede asli anlam da oldum -olası olabilen
bir varolan, miras aldığı im kanları kendine nakletm ek suretiyle kendi
fırlatılm ışlığını devralabilm ekte ve “kendi zam anı” bakım ından içindebulunulan-ana-dair
olabilm ektedir sadece. Aynı zam anda sonlu olan bir
sahih zam ansallıktır sadece, kader gibisinden, yani sahih tarihsellik gibisinden
bir şeyi mümkün kılabilen.
Kapalılığı-açma-kararlılığmın kendini üzerine tasarladığı imkanlarının
menşeini açıkça biliyor olması şart değildir. Fakat Dasein’m zaman-
sallığıdır (ve sadece zamansallıktır) Dasein’m kendini tasarladığı varoluşa-dair
imkanları naklonulmuş Dasein anlayışından açıkça çekip çıkarmayı
mümkün kılan. Kendine geri gelen, kendini nakleden kapalılı-
ğı-açma-kararlılığı böylece miras alınmış bir varoluş imkanının tekerrürü
haline gelir. Tekerrür sarih menkulattır, yani bir-zamanlar-oldum-
olası olan Dasein’m kendi imkanlarına geri dönmesidir. Oldum-olası
bir varoluş imkanının sahih biçimde tekrarı -Dasein’m kendi kahramanını
seçm esi- eksistensiyal bakımdan öndeleyici kapalıhğı-açma-karar-
lılığı üzerine temellenmektedir. Çünkü ancak bu şekilde, tekerrür edilebilir
olanın muharip takibi ve bağlılığı bakımından Dasein kendini
ona serbest bırakabilmektedir. Oldum-olası bir imkana kendini tekrar
edici bakımdan tevdi etmek, Dasein’ı tekrar tekrar gerçekleştirmek üzere
onu oldum-olasılığa açımlıyor değildir. Mümkün olanın tekerrürü,
“geçmişin” geri getirilmesi ya da “bugünün” “maziye” [386] geri taşınması
demek değildir. Kapalılığı-açma-kararlılığı içindeki bir kendini tasarlamadan
neşet eden tekerrür, daha evvel gerçek olan bir şey olarak
onun tekrar edilmesini sağlamak üzere “geçmişe” kanmaz. Aksine tekerrür,
oldum-olası varoluşun imkanlarına bir karşılık vermedir. Kapa-
hlığı-açma-kararlılığı sırasında imkana karşılık verilmesi, aynı zamanda
içinde-bulunulan-ana-dair olduğundan, günümüz üzerinde etkisi olan
■“geçmişin” iptalidir de. Tekerrür kendini ne geçmişe tevdi eder, ne de
bir ilerlemeyi hedefler. Zira bunların ikisi de içinde-bulunulan -arıdaki
sahih varoluşun kayıtsız kaldığı şeylerdir.
Tekerrürü kendini tevdi eden kapalılığı-açma-kararlılığımn hali olarak
tarif ediyoruz ki Dasein, bunun sayesinde sarih biçimde bir kader
olarak varolabilmektedir. Fakat kader, Dasein’m asli tarihselliğini tesis
ediyorsa eğer, o zaman, tarihin asli ağırlığı ne geçmişte, ne bugünde, ne
de onun geçmişle olarak “irtibatında” yatmaktadır. Aksine kaderin ağırlığı,
varoluşun sahih yaşanılmışlığında yatmaktadır ki, bu da Dasein’m
istikbalinden neşet etmektedir. Dasein’m varlık minvali olarak tarihin
409