Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

Kullanışsız olanın söz konusu mevcut olmaklığı, onu henüz el-altında-
olmaklıktan tümüyle mahrum bırakmaz, çünkü böyle mevcut olan gereç,
öylece vukubulan bir nesne değildir henüz. Gerecin bozukluğu henüz
yalın bir nesne başkalaşımı olmayıp, bir mevcut olanda sadece vu~
kubulan nitelik değişimidir.
ilgilenerek münasebet içinde oluş, zaten hep el-altında-olan dahilindeki
kullanılamaz olanlara münhasıran rastlıyor olmayıp; noksan
olanı, yani “elverişli” olmadığı gibi “el altında” olmayanı da bulmaktadır.
Bu tür bir eksiklik duyma, yine bir el-altmda-olmayanı mevcut
bulma olarak el-altmda-olanı bir tür sadece-mevcut-olma içinde keşfeder.
El-altmda-olmayanı farkına varma sırasında el-altında-olan zorla
ilişme haline girer. Noksanlığın hissedilişi ne kadar acilse, onun el-
aUında-olmayışı ne kadar esaslıysa, el-altında-olan da bize zorla ilişir
ve adeta el-altmda-olma karakterini kaybediyor gibi olur. O, noksan
olan olmaksızın yerinden oynatılamayan bir salt mevcut olan olarak
karşımıza çıkar, ilgilenmenin olumsuzlayan bir hali olarak hiçbir fikri
olmadan onun karşısında kala kalmak, bir el-altında-olanın sadece-
öylesine-mevcut-oluşunu keşfeder.
İlgilenilen dünyayla münasebet içinde olmada el-altmda-olmayan-
la yalnızca kullanılamaz olan ya da tümden noksan olan anlamında
değil, tam da noksan olm adığı ve kullanılamaz olmadığı halde ilgilenme
sırasında “engel olan” olan el-altmda-olmayan olarak karşılaşılabilir.
İlgilenmenin geri dönemediği, “zamanının” olmadığı şey bura-
ya-ait-olmayan, tamamlanmamış olan tarzında bir el-altında-olmayan-
dır. [74] Böylesi bir el-altmda-olmayan, rahatsız eder ve öncelikle ve
en yakın ilgilenilecek olanın ayak diremesini görünür kılar. Bu ayak
direme sayesinde, el-altında-olanın mevcut olmaklığı kendini yeni bir
tarzda görünür kılar: halen mevcut olarak bulunan ve halledilmeyi
bekleyenin varlığı olarak.
Göze çarpma, zorla ilişme ve ayak direme halleri, el-altında-olanda
mevcut olma karakterini meydana çıkarma işlevine sahiptir. Ancak burada
el-altında-olan halihazırda yalnızca bir mevcut olan olarak gözetlenmez
veya gözünü dikip ona bakılmaz. Kendini açığa çıkaran mevcut
olmaklık, burada halen gerecin el-altmda-olmaklığma bağlı durumdadır.
Bu ise kendi üzerini, henüz yalın bir nesne olacak şekilde örtmüş
değildir. Burada gereç, üzerimizden atmak istediğimiz bir “şey” anlamına
kavuşur. Fakat böyle bir üzerimizden atma eğilimindeyse el-altında-
olan kendini halen direngen mevcut olmaklığı içindeki el-altında-olan
olarak gösterir.
76