Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

olanı karakterize eder. Ontolojik bakımdan o, gerçeklik ve zorunluluktan
daha düşük bir seviyededir. Oysa bir eksistensiyal olarak mümkün-
olmaklık, [144] Dasein’m en asli ve nihai müspet ontolojik belirlenimi
olup, esasen eksistensiyalitede olduğu gibi öncelikle sadece bir sorunsal
olarak hazırlanabilmektedir. Onu esasen görmemizi sağlayacak fe-
nomenal zemini, açımlayıcı varhk imkanı olan anlama sağlayacaktır.
Bir eksistensiyal olarak imkan, “keyfiliğin kayıtsızlığı” (libertas in-
differentiae) anlamında desteksiz bir var-olabilirlik demek değildir. Özü
gereği bulunuş içinde olan Dasein, zaten hep belirli imkanların içine
düşüvermiştir, içinde var olduğu var-olabilirliği yüzünden başka olabilirliklerin
kaçıp gitmesine neden olmuştur. Dasein hep varlığının imkanlarına
dönük olarak onları yakalamaya çalışırken, onlar bu süreç sırasında
sapıp gidebilmektedirler. Ama bu, şu demektir: Dasein kendisine
tevdi edilmiş olan bir mümkün-olmaklıktır; o baştan başa fırlatılm ış
imkandır. Dasein en zati varhk imkanına serbest kalma olanağıdır. Dasein
kendi var-olabilirliğini çeşitli olası suret ve dereceler içinde kendisine
şeffaf kılmaktadır.
Anlamak öylesi bir var*olabilirliğin varlığıdır ki, bu var-olabilirlik
asla henüz-mevcut-değilin muallaklığı demek olmayıp, özü gereği asla
bir mevcut-olan olmayanın Dasein’ın varlığıyla birlikte varoluş anlamında
“var” olmasıdır. Dasein öyle bir surette vardır ki, şöyle ya da
böyle olarak var olmayı ya anlamış ya da anlamamıştır. Böylesi bir anlama
içindeki Dasein, kendi halini, yani varhk olanaklarım “bilir”. Bu
“bilgi”, içkin bir öz-duyumsamadan neşet etmeyerek, şuradalığın varlığına
aittir ki, o da özü gereği anlamaktır. Ve Dasein anlamak suretiyle
kendi şuTadahğı olarak var olduğu için yoldan çıkabilm ekte ve
kendini bilem em ektedir. Anlamak bulunuşsal olduğu için eksistensiyal
olarak fırlatılmışlığa teslim olduğundan, Dasein zaten hep yoldan çıkmıştır
ve kendini bilmemektedir. Bu yüzden Dasein, kendi varhk olanakları
içinde kendini kendi imkanları içinde yeniden bulma imkanına
tevdi edilmiş olmaktadır.
Anlamak bizatihi Dasein’m zati varhk imkanının eksistensiyal varlığıdır.
Söz konusu varlık, kendi varlığının var oluşunun ne olduğunu kendinde
açımlamaktadır, işte bu yüzden bahse konu eksistensiyalin yapısını
daha keskin biçimde kavramak bundan sonraki görevimiz olacaktır.
Açımlamak olarak anlama, dünya-içinde-varolmanm daima temel
konstitüsyonunun bütününü ilgilendirir. Varhk olanağı olarak içinde-
var-olmaklık, hep dünya-içinde-var-ohna- olanağıdır. Dünya olarak dünya
sadece olanaklı imlenimsellikler olarak açımlanmış olmakla kalmaz,
152