Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

in’ın kendi tarihi içinden çıkıp gelen, o tarihe rücu eden ve dahası her
türlü bilimden önce gelen bir ifade, özel bir ağırlığa sahip olacaktır
(ama bu tabii ki pür ontolojik bir ağırlık olamayacaktır). Dasein’ın
kendisinde yatan varlık anlayışı, kendini önontolojik biçimde ifade
etmektedir. Aşağıdaki belge, eksistensiyal yorumumuzun uydurma
olmadığını belirgin kılacak ve onun bir ontolojik “kurgulama” olarak
zemininin ve onunla birlikte elementar hatlarının önceden çizili bulunduğunu
gösterecektir.
Dasein’m “ihtimam-göstermeklik” olduğuna ilişkin aşağıdaki öztef-
sir, kadim bir öyküncede saklanmıştır:'
Cura cum Jluvium transiret, videt cretosum lutum
sustulitque cogitabıında atque coepit Jingere.
dum deliberat quid iam Jedsset, Jovis intervenit.
rogat eum Cura ut det illi spiritum, etfacile impetrat.
fni cum vellet Cura nometı ex sese ipsa imponere,
Jovis prohibuit suumque nomen et dandum esse dictitat.
dum Cura et Jovis disceptant, Teîîus surrexit simui
suumque nomen esse volt cui corpus praebuerit suum.
[198] sumpserunt Satumum iudicem, is sic aecus iudicat;
'tu Jovis quia spiritum dedisti, in morte spiritum,
tuque Tellus, quia dedisti corpus, corpus recipito,
Cura enim quia primafinxit, teneat quamdiu vvcerit.
sed quae nunc de nomine eiııs vobis controversia est,
homo vocetur, quia videtur essefactus ex humo.’
“Bir keresinde ‘Cura’ bir ırmağı gerçerken killi bir toprak gördü: düşündü
taşındı, ondan bir parça aldı ve şekillendirmeye başladı. Yarattığı
şey üzerine tefekkür edip dururken, Jüpiter yanaştı ona. ‘Cura’ Jüpiter'e
rica ederek şekillendirdiği kil parçasına ruh katmasını diledi.
Jüpiter bunu seve seve yaptı. Fakat yarattıkları bu şeye ‘Cura’, kendi
adını vermek isteyince Jüpiter bunu yasakladı ve ona Jüpiter adının
verilmesini istedi. ‘Cura’ ile Jüpiter hangi adı vereceklerinin münaka-
1) Dasein’ın eksistensiyal-ontolojik bakımdan ihtimam-göstermeklik olarak yorumlanışına
ilişkin bu önontolojik belgeye yazar, K. Burdach’ın makalesinde rastlamıştır: “Faust und die
Sorge”, Deutsche V ierteijahrcsschrijt fû r Literaturw issenschajt und G cistesgeschichte I (1 9 2 3 ), s.
1 vd. Burada Burdaçh, Hyginus’un 220’nci öykûncesi olarak nakledilen bu Cura öykûncesir.i
Goethe’nin Herder den devraldığım ve “Faust” unun ikinci bölûmû için elden geçirdiğini göstermektedir.
Özellikle krş. s. 40 vd. - Yukarıdaki metin şuradan alınm ıştır: F. Bücheler, Rfıeınisches
Muscum, C. 41 (1 8 8 6 ), s. 5. Çeviri için krş.: Burdach, a.g.e., s. 41 vd.
209