Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

Dasein’m sahih bütün-olma-imkanımn gösterimiyle birlikte eksistensiyal
analizimiz, Dasein’m as!i varlık konstitüsyonunu teminat altına
almış olur. Aynı zamanda da, sahih bütün-olma-imkanımn ihtimam-
göstermekliğin bir hali olduğu da görünür hale gelir. Böylelikle Dase-
in’ın varlık anlamının asli bir yorumu için gerekli ve fenomenal açıdan
yeterli olan zemini de teminat altma alınmış olur.
Dasein’m eksistensiyalitesinin asli ontolojik temeli zam ansallıktır.
Dasein’ın varlığının yapı bütününün neden ihtimam-göstermeklik
olarak birbirine eklemlenmiş olduğunu ancak zamansallıktan hareket
ederek eksistensiyal bakımdan anlayabiliriz. Fakat Dasein’m varlık
anlamının yorumunu tam da bu ispatta durdurarak bırakıp kesmek
olmaz. Bahse konu varolanın eksistensiyal-zamansal analizi, somut
olarak da doğrulanmalıdır zira. Dasein’m ontolojik yapılarına ilişkin
olarak daha önce elde ettiklerimize geri dönülmeli ve zamansal anlamları
bakımından yeniden açığa çıkartılmalıdır. Bu durumda her-
günkülüğün, zamansallığm bir hali olduğu açığa çıkacaktır. Dasein’m
hazırlık niteliğindeki fundamental analizini böylelikle tekrar ederek,
zamansallık fenomeninin bizatihi kendisini de daha şeffaf hale getirmiş
olacağız. Böylece Dasein’m [235J kendi varlığının temeli itibariyle
neden tarihsel olarak var olduğu ve var olabildiğini, tarihsel olduğu
için de neden tevarih gibisinden bir şeyi geliştirebilmiş olduğunu hemen
anlayabiliriz.
Eğer zamansallık, Dasein’ın asli varlık anlamım oluşturuyorsa ve fa
kat bahse konu varolan kendi varlığı içinde kendi varlığını söz konusu
ediyorsa, o halde ihtimam-göstermeklik “zamana” ihtiyaç gösterecek ve
“zaman ile” muhasebesini yapacaktır. Dasein’m zamansallığı “zaman
muhasebesini” oluşturur. Onun içinde tecrübe edilen “zaman”, zaman-
sallığın en yakın fenomenal veçhesidir. Ondan da hergünkü-alelade zaman
anlayışı neşet eder. Ve bu da kendini geleneksel zaman kavramı
olarak husule getirir.
Dünya-içindeki varolanlarla “onun içinde” karşılaşılan “zamanın”
(zaman-içindelik olarak zamanın) menşeinin aydınlatılmasıyla, zaman-
sallığm özsel bir hasıl olma imkanı gün yüzüne çıkacaktır. Böylece za-
mansallığın çok daha asli bir hasıl oluşunun anlaşılmasının önü açılmış
olur. Öyle ki, Dasein’ın varlığı açısından tesis edici olan varlık anlayışı,
tam da onun üzerine temellenir. Böylelikle de esas itibariyle varlığın anlamının
tasarımını zaman ufku içinde icra etmek1mümkün olur.
a) M evcut olm aklık (vuslat ve özleyim).
249