Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

ği) anlamında ele aldıkları, Dasein’m varlığını ise ontolojik bakımdan
belirsiz bıraktıkları için bizlerin, ihtimam-göstermeklik, dünyasallık,
el-altında-olmaklık ile mevcut-olmaklık (gerçeklik) arasındaki ontolojik
rabıtayı öncelikle müzakere etmemiz gerekecektir. Bu ise gerçeklik
kavramını daha keskin biçimde belirlememize ve söz konusu ideyi cihet
kabul eden gerçekçilik ve idealizmin epistemolojik soru formülasyonlarmı
tartışmamıza yol açacaktır.
Varolanlar; onların açımlandıktan, keşfedildikleri ve belirlendikleri
tecrübe, malumat ve kavranışlardan bağımsız olarak vardırlar. Fakat
varlığın “var” olabilmesi için, kendi varlıklarına esasen varhk anlayışı gibisinden
bir şeylerin ait olduğu varolanları anlamak" gerekir. Bu sebeple
varlık, belki kavranılamamış olabilir ama asla tümüyle anlaşılamamış
olamaz. Ontolojik sorunsal bağlamında çok eski zamanlardan beri varlık
ile hakikat hep biraraya getirilmiş ve hatta özdeş kabul edilmiştir.
Tam da bununla varlık ile anlayışbarasındaki zorunlu rabıta, asli sebepleri
gizli kalmış olabilse de, belgelenmiş olmaktadır. Bu sebeple, varlık
sorusunu layıkıyla hazırlayabilmek için hakikat fenomeninin ontolojik
bakımdan açıklığa kavuşturulmasına ihtiyaç vardır. Bu ise, öncelikle yukarıdaki
yorumumuzla açımlanmışlık ile keşif ve tefsir ile ifade fenomenlerinden
elde ettiklerimizin zemini üzerinde icra olunacaktır.
[184] Buna göre Dasein’m hazırlık niteliğindeki fundamental analizi
şu konularla sonuca bağlanacaktır: Dasein’m müstesna bir açımlanmışlığı
olarak havf denilen temel-bulunuş (§ 40); lhtimam-göstermeklik
olarak Dasein’m varlığı (§ 41); Dasein’m eksistensiyal bakımdan ihtimam-göstermeklik
olarak yorumlanışmın Dasein’m önontolojik öztefsirinden
hareketle doğrulanışı (§ 42); Dasein, dünyasallık ve gerçeklik
(§ 43); Dasein, açımlanmışlık ve hakikat (§ 44).
§ 40. Dasein’m Müstesna Bir Açımlanmışhğı
'
Olarak Havf Denilen Temel-Bulunuş
Dasein’m bir varlık imkanı bize, Dasein’m bir varolan olan kendisi
hakkında bazı ontik “malumatlar” verecektir. Ancak malumat, Dasein’a
ait olan ve bulunuş ile anlama üzerine dayanan açımlanmışlık içinde
mümkündür. Peki ama havf, ne ölçüde müstesna bir bulunuştur? Havf
içindeyken Dafeein, en zati varlığı sayesinde nasıl kendi kendisinin kara)
Faka! bu anlama, bir işitmedir. Bu, asla şu demek değildir: “varhk" sadece “özneldir”. Aksine:
varhk (varolanların varlığı olarak) ayrım olarak (fırlatılmışlıgın) fırlatılışı “içindeki’’ Dasein’dır.
b) Yani: varhk ile DaSein.'
194