Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

Aksine bu “nesneler”, başkaları için el-altında-olduklan dünyadan hareketle
karşılaşılanlardır ki, bahse konu dünya zaten peşinen hep benimkidir.
Şimdiye kadar yürütülen analizde, dünya-içinde karşılaşılanların
muhiti önce el-altında-olan gerece ya da mevcut-olan doğaya göre,
bir başka deyişle, Dasein'sal nitelikte olmayan varolanlara göre sınırlandırılmıştı.
Böyle bir sınırlandırma, hem bahse konu olanı açık hale
getirme işini basitleştirmek hedefi yüzünden, hem de dünya-içinde karşılaşılan
başka Dasein’ların varlık minvalinin el-altında-olmaklık ile
mevcut-olmaklıktan farklı olması nedeniyle şarttı. Oysa Dasein’m dünyası,
sadece gereç ve nesnelerden esasen farklı olmasının yanı sıra, kendi
varlık minvali bakımından bir Dasein olarak dünya-içinde-varolmak
suretiyle dünyanın “içinde” olan ve bu dünyanın içinde olarak dünya-
içinde karşılaşılan bir varolanı serbest bırakarak meydana çıkarandır.
Bahse konu varolan ne bir mevcut-olan, ne de bir el-altmda-olan olup,
serbest bırakarak meydana çıkarıcı olan Dasein’m bizatihi kendisi gibidir
- o hem kendi başına vardır, hem de diğerleriyle birlikte. Eğer dünyayı
illa ki dünya-içinde varolanlarla özdeşleştireceksek, “dünyanın” da
Dasein demek olduğunu söylemek durumunda kalırız.
Demek ki, başkaları ile karşılaşmanın karakterizasyonunu dahi yaparken,
yine hep bizatihi kendi Dasein’ım cihet alınmaktadır. Peki ama o
da “benin” tefrik ve yalıtımından hareket etmiyor mu ki? Yani yalıtılmış
olan özneden başkalarına bir geçiş aranmıyor mu? Bu tip bir yanlış anlamayı
önlemek için, burada “başkalarından” ne anlamda bahsedildiğine
dikkat etmek gerekir. “Başkaları” dendiğinde, benim dışımdaki bütün
herkes ya da bir benin diğerlerine göre ayrılarak ortaya çıkışı kastediliyor
değildir. Başkaları dendiğinde söylenmek istenen, bizatihi kendimin
kendimi çoğunlukla onlardan tefrik edemediğim, onlar içinde hemhal olduğum
haldir. Başkalarıyla söz konusu hemvaroluş, belli bir dünya içinde
“birlikte"-mevcut-olmak gibisinden ontolojik bir niteliğe sahip değildir.
“Birlikte” dendiğinde, Dasein’sal bir nitelikten, “hem” dendiğindeyse
dünya-içinde-varoluşun bir-şey-için-bakışa sahip ilgilenmenin varlık-
sal aynılığından bahsedilmektedir. Dolayısıyla “birlikte” ile “hem”, kategoriyal
değil eksistensiyal olarak anlaşılmak zorundadır. Dünya-içindevaroluşun
bu birlikteselliğinin zemini üzerindeki dünya, zaten hep başkalarıyla
paylaştığım dünya olmak durumundadır. Dasein’m dünyası bir-
likte-dtinyadır. lçinde-var-olmak demek, başkalarıyla birlikte-olmak demektir.
Onlann dünya-içindeki bizatihi-varlığma birlikte-Dasein denir.
[1191 Başkalarıyla karşılaşma, öncelikle mevcut-olan kendi öznemin,
dünyada ayrıca yer alan öteki öznelerden önceleyıci biçimde tefrik
124