Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

lirleyebilmek için, varlık minvallerine oluşları da ait olan varolanları
dikkate almamız gerekecektir.
Örneğin ham meyve zamanla olgunlaşır. Bu sırada, yani meyve olgunlaşırken,
henüz var olmayan bir şey ona henüz-mevcut-olmayan
olarak katiyen eklemleniyor değildir ama. Zira meyve kendi kendini olgunluğa
taşır ve tam da bu kendini olgunluğa taşıma onun bir meyve
olarak varlığını karakterize eder. Ona dışarıdan ilave edilen hiçbir şey,
onun bir meyve olarak hamlığını ortadan kaldıramadığı gibi, söz konusu
varolanın kendiliğinden olgunluğa erişmesini sağlayamaz. Hamlığın
henüz-ohnamışhğı, meyveye eklemlenip onunla birlikte mevcut-olan
harici bir ötekiliği ima ediyor değildir. Hamlık meyvenin bizzat kendisini
kendine özgü varlık minvali içinde ima eder. Bir el-altında-olan olarak
yekunu tam hale gelmemiş olsa da, mahrum kaldığı el-altında-ol-
mayan bakiyeye karşı “kayıtsızdır” aslında meyve. Aslına bakılırsa ona
karşı ne kayıtsızdır, ne de kayıtlı. Olgunlaşan meyve, [244] kendinin
ötekisi olarak hamlığa karşı hem kayıtsızdır, hem de olgunlaşmak suretiyle
hamlık olarak vardır. Meyvenin henüz-olmamışlığı onun kendi
varlığına dahildir, ama keyfi bir belirlenim olarak değil, onu tesis eden
olarak. İşte Dasein da, var olduğu müddetçe buna benzer biçimde vardır,
yani hep kendi henüz-olmamışlığıdır.'
Dasein’m “bütün-olmayışım” tesis eden sürekli kendini-önceleme,
yekun olarak biraraya gelenin noksanlığı olmadığı gibi, henüz-erişilebilir-hale-gelmiş-olmamak
da demek değildir. Bahse konu bütün-olmayış,
bir Dasein’m var olduğu varolan olarak var olması gerekendir. Oysa ham
meyve karşılaştırması, birtakım benzerlikler taşısa da, bazı özsel farklar
da taşımaktadır. Bu farkları dikkate almak demek, son ve hitamla ilgili
şu ana kadarki incelemelerimizin belirsizliklerini bilmek demektir.
Meyvenin özgün varlığı olan olgunlaşma, varlık minvali henüz-olmamışlık
(hamlık) bakımından formal olarak Dasein’la örtüşse de, yani
hem meyve hem de Dasein ileride ihata edilecek manada hep henüz-
olmamışlık olarak var oldukları halde, “hitam” olarak olgunluk ile “hitam”
olarak ölümün, ontolojik hitam yapısı bakımından da birbiriyle
örtüştügü anlamı çıkmaz bundan. Zira meyve olgunlaşmak suretiyle
erginleşir. Peki ama Dasein’m eriştiği ölüm bu anlamda bir erginleşme
midir? Dasein’m kendi ölümüyle kendi “seyrini tamamlamış” olduğu
1) Bütün ile yekun, holon ile pan, totum ile com positum arasındaki fark Platon ve Aristoteles’ten
beri zaten biliniyor. Fakat bununla birlikte, bu tefrik içinde delalet edilen kategoriyal varyasyonların
sistematiği henüz bilinmiş ve kavramsallaştırılmış olmuyor. Söz konusu edilen yapılan
ileriye götüren bir analizin çıkış noktası için krş. E. Husserl, Logische Untersuchungen,
c. 2, Üçüncü İnceleme: 2 ur L eh te von den G anzen und Teilen.
259