Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

anlamanın ve tefsir edilebilir olanların anlayışının ifade edilmesi bakımından
kendine rehber edinir.
1370]
§ 71. Dasein’da Hergünkülüğün Zamansal Anlamı
İlgilenmenin zamansallığına ilişkin analizimiz, zamansallığı ortaya
çıkarmadan önce bizi buna götürmek üzere ele alınıp yorumlanan Da-
sein’m varlık konstitüsyonunun özsel yapılarının bile eksistensiyal bakımdan
bizatihi zamansallığın içine yeniden geri alınması gerektiğini
göstermiştir bize. Birinci yaklaşımda analizimiz, Dasein’ın belirli ve
müstesna bir varoluş imkanını kendine tema olarak seçmemiş, bunun
yerine varolmanın dikkat çekmeyen vasati minvallerini kendine cihet
kabul etmişti. Dasein’ın öncelikle ve çoğunlukla içinde bulunduğu varlık
minvaline hergûnkülük demiştik.1
Bu ifadenin esaseu ve ontolojik bakımdan neyi imlediği ise karanlıkta
kalmıştı. Aslına bakılırsa araştırmamızın başında, hergünkülüğün ek-
sistensiyal-ontolojik anlamını meseleleştirmeye yarayacak bir yol da
bulunmamaktaydı önümüzde. Oysa artık, Dasein’ın varlık anlamını za-
mansallık diye ifade etmiş bulunuyoruz. Bu durumda, “hergünkülük"
ifadesinin eksistensiyal-zamansal imlenimine ilişkin herhangi bir şüpheye
mahal kalmakta mıdır? Ama yine de söz konusu fenomenin onto-
lojik kavranışmdan çok uzaktayız. Hatta şu ana kadar zamansallık hakkında
yürüttüğümüz irdelemelerin hergünkülüğün eksistensiyal anlamını
ihata etmeye yetip yetmediğim bile sorgulayabiliriz.
Hergünkülük dediğimizde, Dasein’ın “her gün” içinde bulunduğu
bir varolma minvalini ifade ettiğimiz ortadadır. Ama yine de “her
gün” dediğimizde, Dasein’m “ömür süresi” zarfında ona emanet edilmiş
olan “günlerin" toplamından bahsediyor değiliz. Her ne kadar
“her gün” ifadesini takvim günü olarak anlamamız doğru olmasa da,
boy 1esi bir zaman belirleniminin “hergünkülük” imleniminde yer aldığı
da bir gerçektir. Oysa birincil olarak hergünkülük ifadesi, varolmanın
belirli bir nasılım , yani “ömrü hayatı” boyunca Dasein’a egemen
olan bir nasılı dile getirmek istemektedir. Yukarıdaki analizlerimizde
çoğu kere “öncelikle ve çoğunlukla” ifadesini kullanmıştık.
“Öncelikle” şu demektir: Dasein’ın kamudaki hep-beraber-olmaklık
içinde “açıkça” var olduğu minval - “esasen” hergünkülüğü tam da
varoluşa-dair biçimde “aşmış” bile olsa bu fark etmez burada. “Ço­
1) Krj. § 9, i. 42 vd.
393