Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

di dünya-içinde-var-oluşunun sadece belirli bir halı içindeyken keşfedebilir.
Bu bilme, dünyanın belirli bir dünyasızlaştırılması karakterine
sahiptir. Oysa dünya içinde karşılaşılan belirli bir varolanın varlık yapılarının
kategoriyal tecessümü olarak “doğa”, dünyasallığı asla anlaşılır
kılamaz'. Ayrıca romantizm akımının kullandığı doğa kavramı anlamındaki
bir “doğa” fenomeni de ancak dünya kavramından, yani Dasein’m
analizinden hareketle ontolojik olarak kavranabilir.
Dünyanın dünyasallığmm ontolojik analitiği sorunu açısından bakıldığında,
geleneksel ontoloji -tabii böyle bir meselenin bulunduğunu
görüyorsa eğer- bir çıkmaz içindedir. Öte taraftan Dasein’m dünyasal-
lığma ve onun dünyasallaşınasmın imkan ve türlerine ilişkin yorumlama,
varlık minvali dünyayı anlama olan Dasein’ın ontik ve ontolojik
olarak neden [66] dünyasallık fenomenini atladığını göstermesi gerekecektir.
Aynı zamanda bu atlama olgusunda dünyasallık fenomenine erişim
sağlamak için söz konusu atlamaya engel olacak doğru bir fenomenal
başlangıca kavuşmak üzere özel tertibatlara gerek duyulduğunun
işareti de yatmaktadır.
Buna ilişkin yöntemsel talimat daha önce ortaya çıkartılmıştı. Hem
dünya-içinde-varolma ve hem de dünya, vasati hergünkülüğün çizdiği
ufuk içinde Dasein’m kendisine en yakıtı varlık minvali olarak analizimizin
konusunu oluşturacaktır. Hergünkü dünya-içinde-varolma takip
edilecek ve fenomenal açıdan buna dayanılarak dünya gibisinden bir
şey gözle görülür hale gelecektir.
Hergünkü Dasein’m kendisine en yakm dünyası çevreleyen-diin-
ya’dır. incelememiz vasati dünya-içinde-varolmanın bu eksistensiyal
karakterinden hareket ederek esasen dünyasallık idesine ulaşacaktır.
Çevreleyen-dünyanm dünyasallığı (çevreleyen-dünyasallığı) öncelikle
karşılaşılan çevreleyen-dünya içindeki varolanın ontolojik yorumundan
geçilerek bulunacaktır. Çevreleyen-dünya ifadesindeki “çevreleyen”
sözcüğü mekansallığa işaret eder. Ancak çevreleyen-dünya açısından
temellendirici olan “çepeçevrelik” birincil olarak “mekansal” bir anlama
sahip değildir. Çevreleyen-dünyaya şüphe götürmez biçimde ait
olan mekan karakteri daha ziyade öncelikle dünyasallık yapısından hareketle
açığa kavuşturulmalıdır. § 12’de işaret edilen Dasein’ın mekansallığı,
fenomenal olarak buradan kalkılarak kendini görünür kılmaktadır.
Oysa ontoloji, mekansallıktan hareket ederek “dünya”nm varlığını
res extensa olarak yorumlamaya kalkışmıştır. “Dünya”ya dair böylesi bir
c) Tam da tersi!
68