Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

gelmekte olan bir hadiseden korkma haline dönüştürmektedir. Korkuya
dönüştürülerek müphemleştirilen havf, üstüne üstlük bir zayıflık
olarak sunulur ve kendinden emin bir Dasein’m böyle bir duyguyu asla
tanımaması beklenir. Herkesin sessiz emirlerine göre “münasip”
olan, yine herkesin öleceği “gerçeği” karşısında kayıtsız bir huzur içinde
bulunmaktır. Oysa böylesi bir “üstün" kayıtsızlığı geliştirmek, Dasein’ı
kendi en zati irtibatsız varlık imkanına yabancılaştırmaktadır.
Halbuki ayartılma, teskin ve yabancılaşma düşkünlük varlık minvalini
nitelendiren öğelerdir. Ölüme yönelik hergünkü varlık, düşkün bir
varlık olup, ölümden sürekli bir kaçış içindedir. Hitama yönelik varlık,
ondan kaçınma haline sahiptir ki bu, mana değiştirici, gayrisahih biçimde
anlayıcı ve örtücü bir kaçınmadır. Bizatihi kendi Dasein’ımın zaten
hep ölmekte olduğu, yani kendi hitamıma yönelik olarak var olduğu
olgusunu, ölümü hergün başkalarının başına gelen bir ölüm hadisesine
dönüştürmek suretiyle örtüp saklamakta ve bu hadiseyi olsa olsa,
“kendimizin” halen “yaşamakta” olduğunu biraz daha teminat altına aldığı
şeklinde göstermektedir. Oysa hergünkü Dasein ölümden düşkünce
kaçarken de aslında bizatihi herkesin hep ölüme yönelik varlık olarak
belirlediği şeye tanıklık etmiş olur, açık açık “ölüm hakkında düşünme"
işine girişmediğinde bile. Yani vasati hergünkülük içindeki Dasein
bile [255] hep o m zati, irtibatsız ve atlatılam az varlık imkanım söz konusu
eder - her ne kadar, varoluşunun bu en uç imkanına karşı gam sız bir
kayıtsızlık içindeki ilgilenme hali içinde olsa da.
Ölüme yönelik hergünkü varlığı ortaya çıkarmak suretiyle şöylesi
bir denemeye girişmek üzere yeni bir talimat daha almış olduk aslında:
ölüme yönelik düşkün varlığı, yani onun kendisinden kaçman varlığı,
daha nüfuz edici biçimde yorumlamak ve böylece hitama yönelik varlığın
eksistensiyal kavramını eksiksiz biçimde elde etmek. Fenomenal
bakımdan yeterince görünür kıldığımız kaçışın nedeni üzerinde durmak
suretiyle, kaçınan Dasein’m kendi ölümünü nasıl anladığını fenomeno-
lojik olarak tasarlamamız mümkün olabilecektir.1
§ 52. Hergünkü Ölüme Yönelik Varlık ve Eksiksiz
Bir Eksistensiyal Ölüm Kavramı
Eksistensiyal öntaslağımızda ölüme yönelik varlık; en zati, irtibatsız
ve atlatılamaz varlık imkanına yönelik varlık olarak belirlenmişti. Bu
1) Bu yöntem sel im kanla ilgili olarak havfm analizi bağlamında söylediklerim ize bkz.: § 40,
s. 184'
270