Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

Oysa dikkatlerden kaçmamalıdır ki müphemiyet, tanınmaz hale getirme
ve çarpıtmaya yönelik açık bir taammütten neşet etmediği gibi, tikel
Dasein’lar tarafından da meydana çıkarılmaz. Zira müphemiyet, bir
dünya içine fırlatılm ış hep-beraber-olma yüzünden zaten hep-beraber-
olmaklık içinde yatmaktadır. Fakat tam da kamusallığı nedeniyle mahremdir
o. Ve bu yüzden de herkes, onların oluşturduğu tefsir manzumesinin
bahse konu varlık minvalinin bu yorumunun isabetli olmadığını
savunacaktır. Söz konusu fenomenlerin açık hale getirilişi sırasında
herkesin onayını beklemek bu sebeple bir yanlış anlamadan ibarettir.
Lakırtı, merak ve müphemiyet fenomenleri öyle bir surette açığa çıkarılmıştır
ki, böylelikle onların kendi aralarında da bir varlık rabıtası
bulunduğu kendini belli etmiştir. Şimdi yapılması gereken, bu varlık rabıtasının
varlık minvalini eksistensiyal-ontolojik bakımdan yakalamaktır.
Zira hergünkü varlığın temel türü, Dasein’a ilişkin buraya kadar elde
ettiğimiz varlık yapılarının ufku dahilinde anlaşılmalıdır.
§ 38. Düşkünlük ve Fırlatılmıştık
Lakırtı, merak ile müphemiyet, Dasein’m hergünkü “şuradalığını”
ve dünya-içinde-varoluş minvalini karakterize eder. Birer eksistensiyal
belirlenim olan bu karakterler, Dasein’daki birer mevcut-olan olmayıp,
onun varlığını oluşturanlar arasındadır. Bu karakterler dahilinde ve onların
varlıksal rabıtası içinde, adına Dasein’m düşkünlüğü dediğimiz hergünkü
varlığın bir temel türü kendini belirgin kılar.
Herhangi bir menfi değerlendirmeyi içermeyen bu terim aslında
şunu imlemektedir: Dasein öncelikle ve çoğunlukla ilgilendiği “dünyanın”
nezdindedir. Bir şeyler nezdinde massedilmiş olma karakteriyle
herkesin meydana getirdiği kamunun içinde zayi olma karakteri söz
konusu edilmektedir. Sahih kendi-olma imkanından Dasein öncelikle
hep düşmüş ve böylelikle “dünyaya” düşkün olmaktadır. “Dünyaya”
düşkünlük; lakırtı, merak ve müphemiyet aracılığıyla hep-beraber-ol-
m aklık: içinde massedilmiş olmak demektir. Daha önce adına Dasein’m
gayrisahihliği dediğimiz şey,1 buradaki düşkünlük yorumuyla
[176] daha keskin bir belirlenime kavuşmuş olur. Gayrisahih veya sahih
olmayan dendiğinde, bundan asla “gerçekte değil” anlamı çıkartılamaz.
Öyle olsaydı eğer, Dasein bu varlık hali içindeyken kendi varlığım
esasen kaybetmiş olurdu. Keza gayrisahihlik, artık-dünya-için-
de-vsrolmamak gibisinden de bir şey anlamına gelmez. Zira tam da
1) Krş. § 9, s. 42 vd.
185