Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

kendi içlerinde bir nereye-yöneliklik barındırmaktadır ki, varlığı anlama
tam da buradan beslenmektedir.
Varolan bir “anlama sahiptir” dediğimizde, o varolanın kendi varlığı
içinde erişilebilir olduğu anlamına gelir bu. Bu varolan, kendi nereyeyönelikliği
üzerine tasarlanmışsa eğer, “sahiden” bir “anlama sahip”
olur. Varolanın bir “anlama sahip” olmasının nedeni, bir varlık olarak
peşinen açımlanarak, varlığın tasarımında, yani onun nereye-yönelikli-
ğinden hareketle anlaşılabilir olmasıdır. Varlığı anlamanın birincil tasarımı
[325] bize anlamı “vermektedir”. Bir varolanın varlığının anlamına
ilişkin soru, bütün varolanların varlığının nereye-yönelikliğine zemin
oluşturan varlık anlayışım tematize etmektedir aslında.
Kendi varoluşu bakımından Dasein, kendine sahih veya gayrisahih
olarak açımlanmıştır. Dasein kendini varolarak anlamaktadır. Fakat
bu anlama, saf bir kavrayışı teşkil etmeyip, fiili varlık-imkanının va-
roluşa-dair varlığını oluşturmaktadır. Açımlanmış olan varlık, kendi
varlığını söz konusu eden bir varolanın varlığıdır. Bu varlığın anlamı,
yani bu varlığı kendi konstitüsyonu içinde mümkün kılan ihtimam-
göstermekliğin anlamı, asli olarak varlık imkanının varlığım oluşturmaktadır.
Dasein’m varlık anlamı, desteksizce askıda duran kendisinin
ötekisi ve “dışındaki” bir şey değildir. O, bizatih kendini anlayan
Dasein’m kendisidir. Dasein’m varlığını ve böylece onun fiili varoluşunu
mümkün kılan nedir peki?
Varoluşun asli eksistensiyal tasarımıyla tasarlanılamn, öndeleyici
kapalılığı-açma-kararlılığı* olduğu açığa çıkmıştı. Eklemlenmiş yapı
bütününün birliği bakımından Dasein’m sahih bütünlüğünü mümkün
kılan nedir? Formal eksistensiyal bakımdan ele alacak olursak (şimdilik
eksiksiz yapı bütününü sürekli olarak dile getirmeyeceğiz), öndeleyici
kapalılığı-açma-kararhlığımn, en zati müstesna varlık-imkanına
yönelik varlık olduğunu söyleyeceğiz. Böyle bir şeyin yine böyle bir
şekilde mümkün olabilmesi için, Dasein’ın esasen kendi en zati imkanı
içinde kendine gelebilmesi mümkün olabilm eli ve söz konusu ken-
di-kendine-gelebilme imkanını bir imkan olarak kendisinde tutabilmen,
yani Dasein varolabilmelidir. Bu şekilde ifade edilen imkanı tutabilen,
onun dahilinde kendine-gelebildirten imkan, asli bir fenomen
olan istikbal fenomenidir. Eğer Dasein’m varlığına sahih veya gayrisahih
ölüme yönelik varlık aitse o zaman bu, şimdi ifade ettiğimiz ve ileride
daha ayrıntılı olarak belirleyeceğimiz anlamda müstakbel biçimde
a) Birden fazla aniamı var: varoluşa-dair tasarım ite kendini eksistensiyal bakımdan tasarlayarak
onun içine bırakm a burada birbirine karışmış durumdadır.
344