Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

Böylelikle anlayış, sahih imkanlar tasarlamaktan sürekli olarak geri atıp
koparılmakta ve her şeye sahip olmak ya da ulaşmış olmak gibisinden bir
teskin edilmiş sözümonalık içine sürüklenilmektedir. Dasein sahihlikten
sürekli olarak koparıldığı halde hep sanki sahihliği yaşıyormuş gibidir,
aynca devamlı olarak onlar içine sürükleniverir: İşte bahis konusu düşkünlüğün
teessürü bu yüzden hercümerç olarak karakterize edilir.
1179] Düşkünlük dünya-içinde-varolmayı sadece eksistensiyal olarak
belirlemekle kalmaz. Çünkü hercümerç, aynı zamanda fırlatılmışlıgm
fırlatma ve teessür karakterini de meydana çıkarmaktadır ki bu, Dase-
in'ın bulunuşu içinde kendi kendini ona zorla kabul ettirebilmektedir.
Fırlatılmışlık sadece “olup bitmiş bir olgu” olmayıp, henüz tamamlanmamış
bir vakadır. Fırlatılmışlıgm faktisitesine ait olan bir başka husus da,
Dasein ne ise o olduğu müddetçe fırlatılmışlık içinde olması ve herkesin
gayrisahihlik hercümercinin içine çekilmekte oluşudur. Faktisitenin fenomenal
olarak görünür hale geldiği fırlatılmışlık, varlığını kendi varlığı
içinde söz konusu eden Dasein’a aittir, Dasein fiilen varolmaktadır.
Peki ama, düşkünlüğe dair buradaki açıklamalarımız, varoluşun for
mal idesini ilam eden belirlememizin yoksa tam da aleyhine mi gidiyor?
Şöyle ki: Dasein’ı kendi varlığı içinde var olma imkanım söz konusu eden
bir varolan olarak kavramamız mümkün mü, eğer tam da bu varolan kendi
hergüııkülüğü içinde kendini kaybediyor ve düşkünlük içinde kendinden
uzaklaşarak “yaşıyor” ise? Oysa Dasein’ı yalıtılmış bir ben-öznesi olarak,
kendinden uzaklaşabilen bir nokta-benlik olarak ileriye sürecek olursak
ancak, onun dünyaya düşkünlüğünü kendi eksistensiyalitesi aleyhine
. fenomenal bir “kanıt” olarak kullanabiliriz. Fakat bu durumda dünya bir
nesne olur. Dünyaya düşkünlük de ontolojik bakımdan yeniden tefsir edilerek
dünya- içinde varolanlar suretindeki bir mevcut olma olarak anlaşılır.
Oysa Dasein’ın varlığını, yukarıda dikkate taşıdığımız üzere dünya-
içinde-varolmanın konstitüsyonu dahilinde ele aldığımızda, bahse konu
içınde-var-olmaklığm varlık minvali olarak düşkünlüğün tam da Dasein’m
eksistensiyalitesine dair en elementar kanıtı teşkil ettiği aşikar olacaktır.
Düşkünlükte söz konusu olan, dünya-içinde-varolma-imkamndan başka
bir şey değildir - ama gayrisahihlik hali içinde. Dasein anlamasal-bulu-
nuşsal dünya-içinde-varolmayı kendisi için söz konusu etmesi yüzünden
düşkün olabilmektedir. Diğer taraftan sahih varoluş, düşkün hergünkülü-
ğün üstür.de bir yerlerde askıda duran bir şey olmayıp, eksistensiyal bakımdan
sadece onun modifiye edilerek yakalanması demektir.
öte yandan bahse konu düşkünlük fenomeni, Dasein’m dişe dokunmayan
veçhelerini tamamlayan ve söz konusu varolanın ontik olarak
189