Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

de dünya, zaten hep önceden izhar edilmiş olmaktadır. Buna göre dünya,
bir varolan olarak Dasein’ın hep zaten onun “içinde” var oldıtgu, her
sarih varolmaya çalışmayla ancak ona geri dönebileceği bir şeydir.
Şimdiye kadarki yorumlarımızda, dünya-içinde-varolma şunu ifade
ediyordu: Gereç bütününün el-altında-olmaklığı için temellendirici
olan imlemeler bütünü içine, konusal olmayan bir-şey-için-bakışa sahip
massedilme. Temelde ilgilenme, zaten hep dünyayla aşina olma bakımından
ne ise öyle vardır. Bu aşinalık içinde Dasein, kendini dünya
içinde karşılaşılanlarda kaybedebilir ve bunlarca teshir edilmiş olabilir.
Dasein’ın aşina olduğu şey nedir, dünya içindekilerin dünyevi niteliği
neden birden bire parlayabilir? Daha yakından bakıldığında, bir-şey
için-bakışın içinde “hareket ettiği” ve olası kırılmaları varolanın mevcut
olmaklığını ileriye ittiği imleme bütünü nasıl anlaşılabilir?
Dünyasallık fenomeninin ve dünyasalhk meselesinin çalışılmasını
amaçlayan bu soruların yanıtlanabilmesi için, ortaya atılan soruların
yöneldiği yapıların rabıtasının daha somut bir analitiğine gerek vardır.
§17. İmlenim ve İm
El-altında-olanm ( “gereç”in) varlık yapısına ilişkin şimdilik kaydıy-
la yapılan yorumda, imleme fenomeni görünür kılınmıştı, ama bu o kadar
taslakvari biçimde olmuştu ki, işaret edilen fenomenin ontolojik
menşeinin açıklığa kavuşturulmasının gerektiği hemen vurgulanmıştı.
Ayrıca imlenimin ve imlenim bütününün, dünyasallığı bir şekilde temellendirdiği
ortaya çıkmıştı. Şimdiye kadar dünyayı çevreleyen-dünyada
el-altmda-olanlarla ilgilenmenin belirli tarzları içinde ve onun el-
altında-olmaklığı ile birlikte parladığını görmekteydik. Oysa dünya içinde
varolanın varlığına ilişkin anlayışın içine nüfuz ettikçe, [77] dünya
fenomeninin açığa çıkartılması için gerekli olan fenomenal zemin genişleyecek
ve daha emin hale gelecektir.
Yine hareket noktası olarak, el-altında-olanın varlığını alıyor ve bu
sefer bizatihi imlenim fenomenini daha keskin biçimde kavramaya çalışıyoruz.
Bu amaçla, “imlenimlerin” çeşitli anlamlarda görülebildiği kendine
has bir gerecin ontolojik analizini yapmayı deneyeceğiz. Böyle bir
“gerece” örnek özellikle imlerdir. Bu sözcük pek çok şeyin isimlendiril-
mesinde kullanılır: Çok sayıda im türleri olduğu gibi, bir şey için im olmak
evrensel ilişki türü olarak da formalize edilebilmekte ve böylece im
yapısının kendisi esasen tüm varolanların “karakterizasyonu” için ontolojik
bir rehber halini alabilmektedir.
79