Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

e içindeyken bunu bazen vecibeli, bazen de vecibeli değil şeklinde yaşamaz.
Çünkü vicdana-sahip-olmayı-isteme tam da bu vecibe-içinde-
olma kararlılığım göstermektedir. Dolayısıyla kapalılığı-açma-kararlı-
lığmm kendine has anlamında şu da yatmaktadır: Dasein var olduğu
müddetçe ne ise öylece var olduğu şey üzerinden kendini vecibe-için-
de-olmaya tasarlar. O halde, bahse konu “vecibenin”, kapalılığı-açma-
kararlılıgı dahilinde varoluşa-dair biçimde devralınmasmı sahiden icra
edebilmek için, kapahlığı-açma-kararlılıgı, Dasein’ı açımlama vazifesi
sırasında kendi kendine o kadar şeffaf hale gelmiş olmalıdır ki, vecibe-
içinde-olmayı artık sürekli bir hal olarak anlamış bulunmalıdır. Oysa
bu anlama, Dasein’m kendi varlık imkanını “sonuna kadar gidilerek”
kendine açımlaması suretiyle mümkün olabilmektedir. Dasein’m hi-
tam-o/uju ise eksistensiyal bakımdan şu demektir: hitama yönelik varlık.
Dolayısıyla kapalılığı-açma kararlılığının ne olabiliyorsa sahih olarak
öyle olabilmesi için, hitama yönelik anlam asal varlık olması gerekir,
yani ölümü öndelemelidir. Başka bir deyişle, kapalılığı-açma-kararlılı-
gı ile öndeleme birbirlerinden ayrı şeylerin oluşturduğu bir rabıta içinde
bulunuyor değildirler. Kapahlığı-açm a-kararlıhğı, kendi zati sahihli-
ğinin varoluşa-dair olası m odalitesi olarak sahih ölüme yönelik varlığı
bünyesinde barındırır. İşte görevimiz, tam da bu “rabıtayı” fenomenal
bakımdan açıklığa kavuşturmaktır.
Kapalılığı-açma-kararlılıgı şu demektir: kendi en zati vecibe-içinde-
oluşumuza kendimizi öne-celbettirmek. Vecifre-içinde-olma, bizatihi
Dasein’m varlığına aittir. Bunu biz, birincil olarak varlık imkanı diye
belirleyebilmekteyiz. Dasein sürekli olarak vecibe içinde “var” olur dediğimizde
1306] bu ancak-şu anlama gelebilir: kepdini bahse konu var
oluş içinde tuttuğunda ya sahih ya da gayrisahih varoluş içinde olur.
Vecibe-içinde-olma, süregiderek mevcut-oian bir şeyin kalıcı bir niteliği
demek değildir. O, sahih ya da gayrisahih biçimde vecibe içinde var
olman m varoluşa-dair imkanıdır. “Vecibe” hep sadece şu veya bu fiili
varlık imkanı içinde var olmaktadır: Bu sebeple, vecibe-içinde-olma,
Dasein’m varlığına ait olduğundan, vecibe-içinde-olma-imkam olarak
kavranılmak durumundadır. Kapalılığı-açma-kararlılıgı kendini tam da
bu varlık imkanı üzerine tasarlar, başka bir deyişle, kendini onun içinde
anlar. Demek ki bu anlama, Dasein’m asli bir imkanı içinde tutar
kendini. Onun, kendini sahih olarak orada tutabilmesi için, eğilim gösterdiği
kapalılıgı-açma-kararlılığının asli olması gerekir. Fakat Dasein’m
kendi varlık imkanına dair asli varlığını, daha önce ölüme yönelik
varlık (yani Dasein’ın bu şekilde karakterize edilen müstesna imkanı)
323