Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

gereci temellendiren bir me\'cut olan ise zaten hiç değildir. O, tüm tespit
ve seyretmelerden önce “buradadır”. Hep varolanlara yöneldiği takdirde
bizatihi bir-şey-için-bakışın erişimine açıktır, ama bir-şey-için-ba-
kış için hep izhar edilmiş olmaktadır, “izhar etme” ve “izhar edilmişlik”
bundan sonra terminolojik olarak kullanılacaktır ve “açmak” veya
“açılmışlık” anlamını imleyecektir. Bu durumda “izhar etme”, “çıkarsama
yoluyla dolaylı olarak elde etme” demek olmayacaktır.
Dünyanın el-altında-olanlardan “meydana gelmediği” bir ilgilenmenin
yorumlayan hallerinde, dünyanın, birden bire parlamasının yanı sıra
el-altında-olanın dünyasızlaşması da onunla el ele gider. Zaten bu,
onda sadece-mevcut-olmanm açığa çıkışından anlaşılmaktadır. “Çevre-
leyen-dünya"yla ilgili hergünkü ilgilenme sırasında el-altında-olan gereç,
kendi “bizatihi-var-olması”yla karşılaşabilmesi için, içinde çevrele-
yen-dünyanm “birden bire parladığı” imlemeler ve imleme bütünleri
hem çevreleyen-dünya için ve hem de bır-şey-için-olmayan-bakışsal
“konusal” kavrayış için konusal olmayan olarak kalmak zorundadır.
Dünyanın kendini-bildinnem esi, el-altında-olanm göze çarpmayışlığm-
dan kendini sıyırmama imkanının koşuludur. Ve bu varolanın bizatihi-
var-olmasının fenomenal yapısı bunun üzerine temellenmektedir.
Göze çarpmama, zorla ilişmeme ve ayak dirememe gibi olumsuzlayan
ifadeler, en yakm el-altında-olanm varlığının müspet fenomenal
karakterlerini dile getirirler. Söz konusu “olumsuzlama ekleri”, bizatihi-var-olmayla
tasavvur ettiğimiz ve karakteristik olarak “öncelikle”
mevcut olana, konusal olarak tespit edilebilir olana atfettiğimiz el-al-
tında-olanm bizatihi-kendisinde-tutma karakterini ifade eder. Mevcut
olanı birincil olarak ve münhasıran cihet kabul etmek suretiyle “biza-
tihiliği” ontolojik olarak aydınlığa kavuşturmak asla mümkün değildir.
Eğer “bizatihilik”ten söz etmek, ontolojik [761 açıdan kayda değer
olacaksa, bu konuda ister istemez bir tefsirde bulunmak gerekecektir.
Çoğunlukla varlığın bizatihiliğine, ontik şeyler tamamıyla em-
patik olarak istinat edilir ve bunda fenomenal açıdan haklılık payı da
vardır. Ancak söz konusu ontik istinat ediş, böylesi bir istinat etmeyle
verildiği sanılan ontolojik ifade iddiasını yerine getirmiş olmaz. Şu
ana kadarki analiz, dünya içinde varolanın bizatihi-var-olmasımn sadece
dünya fenomeni zemini üzerinde ontolojik olarak kavranabilir
olduğunu zaten açık kılmaktadır.
Dünya belirli bir tarzda birden bire parlayabilıyorsa eğer, onun esasen
ve öncelikle izhar edilmiş olması gerekir. Bir-şey-için-bakışa sahip
ilgilenmenin dünya içinde el-altmda-olana erişebiliyor olması sayesin­
78