Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

ulunduğunda, bunu ifade eden şahıs kendini neye müteallik etmektedir?
“Tasavvurlara” mı? Tabii ki hayır, eğer tasavvur burada şu anlamda
kullanılıyorsa: psişik bir süreç olarak tasavvur. O, tasavvur edilen
anlamında da tasavvurlara müteallik değildir, eğer bununla, duvardaki
reel nesnenin “resmi” ifade edilmek isteniyorsa. “Sadece tasavvur ederek”
ifadede bulunma, daha ziyade, kendi zati anlamı bakımından duvardaki
reel resme mütealliktir. Sadece bu söylenmek istenmektedir,
başka da bir şey değil. Buna herhangi başka bir şey ilave etmek isteyen
her yorum, yani söylenmek istenenin tasavvur edici ifadede esasen bulunduğu
gibi, [218] hakkında ifadede bulunulanın fenomenal vaka tespitini
tahrif edecektir. İfadede bulunmak, varolan nesnenin bizatihi
kendisine yönelik varlık demektir. Peki, algılamayla gösterilen şey nedir?
İfadede söylenmek istenilenin, o varolanın tanı da kendisi olarak
var olduğudur, başka bir şey değil. Doğrulanılan şey, ifadede bulunanın
ifadede bulunulana yönelik varlığının, varolanın gösterimi şeklinde olduğudur;
bahse konu varolana yönelik varlık içindeyken keşfettiği şeyin
tam da o varolan olduğudur. Yani burada gösterilen, ifadenin keşfedici-
varlığmdan başka bir şey değildir. Bu süreçte bilmek, gösterim icrası sırasında
sadece ve sadece varolanın kendisine müteallik kalmaktadır.
Yani bir bakıma doğrulamanın kendisi onun üzerinde cereyan etmektedir.
İfade edilmeye çalışılan varolan, kendinde nasılsa kendini öyle göstermektedir,
başka bir deyişle, ifade sırasında gösterilerek keşfedildiği
şekilde var olduğu gibi kendiliğinde de öyle var olmaktadır. Keza burada
çeşitli tasavvurlar birbiriyle karşılaştırılıyor değildir, ne birbirleriyle,
ne de reel bir nesneye ilişkin olarak. Gösterilen şey; bilmek ile obje veya
hatta psişik olan ile fiziksel olan arasındaki bir mutabakat değildir.
“Bilinç içeriklerinin” kendi aralarındaki mutabakatı da değildir. Gösterilen
şey; bizatihi varolanın kendi keşfedilmiş varlığıdır, kendi keşfedil-
mişliği içindeki nasılhgıdır. Onun doğrulanılışı, hakkında ifadede bulunulanın
kendisinin kendini gösterdiği gibi olmasıyladır. Doğrulama şu
demektir: varolanın kendini kendiliği içinde göstermesi.1 Doğrulama va­
1) Gösterimin “özdeşleştirme" olarak ele alınması fikri için krş. Husserl, Logische U ntersuchungen,
2. Basım, c. 2, 2. Bölüm, Altıncı İncelem e. "A paçıklık ve H akikat" Üzerine, a.g.e., § 36-
39, s. 115 vd. Fenom enolojik hakikat teorisinin mutat serimtemeleri, eleştirel Prolegomena’da
(c. 1) söylenenlerle sınırlı kalmakta ve Bolzano’nun önermeler öğretisiyle olan ilişkisine dikkat
çekmektedir. Öte yandan müspet fenom enolojik yorumlamalar ise, ki bunlar Bolzano’nun
teorisinden temelden farklıdır, öylece bir kenarda bırakılır. Fenom enolojik araştırmaların dışında
olup da adı geçen incelemeleri müspet biçimde alımlayan tek kişi E. Lask olmuştur.
Onun “Logik der Philosophie’’si (1 9 1 1 ), Altıncı fncctenıe’den ( “Duyusal ve Kategoriydi Görttler
Üzerine”, s. 128 vd.), Lelıre vom U rte il’ı (1912) ise, apaçıklık ve hakikate ilişkin yukarıda
işaret edilen bölüm lerden ciddi biçimde etkilenmiştir.
230