Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

lamda bir mekan değişimi yaşıyor değildir. Bu yaşanılmışlıgın hareketliliği,
yani onun “başına bir şeylerin gelmiş olması”, mekan değişimi
ile ifade edilen hareket terimiyle zaten kavranamamaktadır. Bu,
bütün dünya-tarihsel “gelişme” ve hadiseler için geçerlidir - bir bakıma
“doğal afetler” için de bu böyledir. Dünya-tarihsel yaşanılmışlıgın
ontolojik yapısı meselesini, konunun sınırını mecburen aşmak zorunda
kalacağımızı da göz önünde bulundurarak, esasen yaşanılmışlıgın
hareketliliğinin ontolojik bakımdan tam bir muamma teşkil ettiğini
gözler önüne sermek olan bu irdelemenin amacına da uygun olarak,
çok fazla ileriye taşımayacağız.
Yapılması gereken şey, Dasein’m tarihselliğinden söz ederken ontolojik
bakımdan bununla mecburen birlikte imlediğimiz fenomenlerin
dairesini ihata etmektir sadece. Dünyanın zaman üzerine temellenen aş-
kmlığı sebebiyle, dünya içinde-varolrnak suretiyle varolunurkenki ya-
şanılmışlık içinde dünya-tarihsel olan şeyler “nesnel” olarak zaten şuradadırlar,
henüz tarihbilimsei olarak kavranmamış olsalar bile. Ve fiili
Dasein, ilgilendiği şeye düşkün biçimde onun içinde massolduğu için o,
kendi tarihini öncelikle dünya-tarihsel bir tarih olarak anlamaktadır. Ve
ayrıca alelade varlık anlayışı “varlığı” kayıtsız biçimde bir mevcut-ol-
maklık olarak anladığı için, dünya-tarihsel olanın varlığı başa gelen,
mevcut bulunan ve ortadan kaybolan bir mevcut olan olarak tecrübe ve
tefsir edilmektedir. Ve nihayet varlığın anlamı esasen kendiliğinden anlaşılır
olan asıl şey diye kabul edilegeldiğinden, dünya-tarihinirı varlık
minvaliyle esasen yaşamlmışlığm hareketliliğine ilişkin sorular, “aslında”
kelime canbazlığı yapmaktan öte gitmeyen semeresiz bir kafa karıştırma
işi olarak görülür olmuştur.
Hergünkü Dasein, gündelik hayatın koşuşturmalan sırasında “yaşanılan”
pek çok hadise içine dağılıp gitmiştir. İlgilenmenin peşinen “taktik”
olarak beklentilendirdiği [390] iınkan ve durumlar, böylelikle “kaderi”
meydana getirir olmaktadır. Gayrisahih olarak varolan Dasein, ilgilendiklerinden
hareket ederek kendi tarihinin muhasebesini çıkarmaktadır.
Oysa Dasein, kendine ulaşabilmek için, kendi “işlerinin” koşuşturmalarından,
şu anda “yaşanılanların” dağılmışltğı ve irtibatsızla
ğından kopup kendinde cemmolması gerektiği için, gayrisahih tarihsel-
liğin anlam ufkundan Dasein’m anlam bahşeden “rabıtasına” ilişkin soru
doğabilmektedir ancak (öznenin “de” mevcut olan serencamları anlamında).
Söz konusu soru ufkunun hakimiyet imkanı, benliğin sürekli-olmayışlığmm
özünü tesis eden kapalılığı-açma-kararsızlığı üzerine
temellenmiş durumdadır.
413