Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

yacağı zeminden hareket etmemiz gerekir, işte tam da burada, ortaya
attığımız fundamental ontolojik meselenin aslında bir “fasit daire” için-
de hareket ettiği açıkça meydana çıkmış olmuyor mu?
Esasen anlamanın yapısını analiz ederken göstermiştik ki, hiç de
münasip olmayan “fasit daire” ifadesiyle eleştirilmek istenen şey, aslında
tam da bizatihi anlamanın özüne ve ifade edilişine aittir.1Ama yine
de, fundamental ontolojik sorunsalın hermenötik durumunu açığa kavuşturmak
bakımından, “fasit daire argümanına" bir kez daha ve açıklıkla
geri dönmek şarttır. Eksistensiyal yorumumuz aleyhine öne sürülen
“fasit daire itirazı” şunu demek istemektedir: Esasen varoluş ve varlık
idesi “önceden varsayılmakta” ve “bunun ardından” Dasein yorumlanmak
suretiyle varlık idesi elde edilmeye çalışılmaktadır. Peki ama,
“önceden varsaymak” acaba ne demektir? Varoluş idesiyle birlikte ortaya
bir önerme koyup, formal çıkarsama yasalarına göre bundan Dasein’m
varlığına ilişkin başka önermeler mi çıkarsamaktayız? Yoksa söz
konusu “önceden varsayma”, anlamasal tasarımda bulunma karakterine
mi sahiptir? Yoksa bu sayede, yani böylesi bir anlayışı teşekkül ettiren
yorumla birlikte, yorumlanan şey [315] tam da bizatihi kendin i ifade
eder hale mi gelmektedir? Tasarımda form al bir ilam olarak açımlanan
söz konusu varolanın varlık feonstitüsyonunun uygun olup olmadığı böylelikle
açığa çıkmış olm am akta mtdtrl Bir varolanın kendi varlığını ifşa
edebilmesi başka türlü mümkün müdür ki? Eksistensiyal analitik yapılırken,
tanıtlamada “fasit daire” içine düşülmesini “engellemek” bile
mümkün olamamaktadır, çünkü eksistensiyal analitik asla “çıkarımsal
mantığa” başvurmak suretiyle tanıtlanacak bir şey değildir. Bilimsel bir
incelemede bulunulurken uyulması gereken katiyete sadık kaldığını
düşünen bir aklıselime hizmet ederek önlemeye çalışılan “fasit dairenin”
kendisi aslında tam da ihtimam-göstermekliğin temel yapısını
oluşturmaktadır. Dasein asli olarak onunla tesis olunduğu için o zaten
hep kendini-önceleyendir. Dasein varolmak suretiyle hep kendi varoluşunun
belirli imkanlarına kendini tasarımlamış olduğu için, bu türden
varoluşa-dair tasarımlarda varoluş ile varlık gibisinden bir şeyleri kendisi
için önontolojik olarak zaten tasarlamış da olmaktadır. Peki o zaman,
Dasein’a özsel olarak ait olan bu tasanm, varoluşa ait varlık anlayışını
geliştirmek ve kavramsallaştırmak isteyen bu araştırma için (her
araştırma gibi bu da bizatihi açımlayıcı Dasein’m varlık minvallerinden biridir
çünkü) hiç men edilebilir mi?
1) Krş. § 32, s. 152 vd.
333