Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

mümkündür. Burada “istikbal” dediğimizde, henüz “gerçekleşm em iş”
olup da ileride var olacak olan bir şimdiden bahsediyor değiliz, istikbal
Dasein’m en zati varlık-imkanı içinde kendine-gelebildiği bir karşılamadır,
Dasein’ı sahih olarak müstakbel kılansa öndelemedir. Öyle
ki, bizzat öndelemenin mümkün olabilmesi için, bir varolan olarak
Dasein’m esasen hep kendine-gelebilmesi, bir başka deyişle, esasen
kendi varlığı içinde müstakbel olması lazımdır.
Öndeleyici kapalılığı-açma-kararlığı Dasein’ı, onun kendi özsel
vecibe-içinde-oluşu dahilinde anlamaktadır. Bu anlama şu demektir:
vecibe-içinde-oluşu varolmak suretiyle devralmak, butlanın fırlatılmış
nedeni olarak var olmak demektir. Fırlatılmışlığın devrahnmasıy-
sa şu demektir: Dasein’m ne ise hep öyle olarak sahihçe var olması.
Fırlatılmışlığın devralınması ancak, müstakbel Dasein’m kendi en zati
“ne ise [326] hep öyle olarak”ını, yani kendi “oldum-olasılığını”
var edebilmesiyle mümkündür. Dasein ancak oldum -olası olarak var
ise, müstakbel olarak kendine-gelebilir; bunun içinse kendine-geri-
gelebilmelidir. Dasein’m sahih müstakbel var oluşu, onun sahih ol-
dum -olasıhğıyla mümkündür. En uç ve en zati imkanı öndelemek demek,
en zati oldum-olasılığa anlamasal biçimde geri-gelmek demektir.
Dasein’ın sahih oldum-olası olarak var olabilmesi için, onun müstakbel
olarak var olabilmesi lazımdır. Oldum-olasılık bir bakıma istikbalden
neşet etmektedir.
Öndeleyici kapalılığı-açma-kararlılığı, şuradalığm şu veya bu durumunu
öyle bir açımlar ki; varoluş, fiilen çevreyen-dünyasal el -aUında -
olanlarla edimde bulunmak suretiyle bir-şey-içın-bakışsal olarak ilgileniyor
olur. Bu durumdaki ehaltında-olanlarla kapalılığı-açma-kararhh-
ğmda olarak varolmak, yani çevreleyen-dünyada mevcut olanlarla edimsel
biçimde .karşılaşmayı sağlamak, söz konusu varolanın huzura getirilişiyle
mümkündür ancak-. Huzura getirme anlamındaki huzur sayesinde
kapalılıgı-açma-kararhlığı ne ise o olabilmektedir: edimde bulunmak
suretiyle kavranma, çarpıtılmamış bir karşılaşmayı sağlama.
Müstakbel biçimde kendine geri gelen kapalılığı-açma-kararhhğı,
huzura getirtici biçimde kendini duruma.taşır. Oldum-olasılık istikbalden
neşet etmektedir ki, oldum-olası (daha doğrusu oldum-olasılaştırı-
cı) istikbal, huzuru kendi içinden serbest bırakır. Bu şekildeki, yani huzura
getirici ve oldum-olasılaştırıcı istikbal şeklindeki tikel fenomene
zam ansalÎıfî diyoruz. Dasein zamansallık olarak belirlenmişse eğer, daha
önce ifade edilen öndeleyici kapalılığı-açma-kararlılığının sahih bü-
tün-olma-imkamnı kendisi bakımından onu mümkün kılabilmektedir
345