Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

şısma taşınmaktadır ve bu suretle havfla açımlanan varolan bizatihi
kendi varlığı içinde fenomenolojik olarak nasıl belirlenir ya da en azından
söz konusu belirleme layıkıyla nasıl hazırlanabilir olmaktadır?
Yapı bütününün bütünlüğünün varlığına dühul edebilmek maksadıyla,
düşkünlükle ilgili olarak yürüttüğümüz son somut analizlerden
hareket edeceğiz. Dasein’ın hem herkes içinde ve hem de ilgilenilen
“dünyada” massoluşu, onun sahih kendi-gibi-var-olabilme-imkanı
olarak kendinden kaçışı gibisinden bir şeyi açığa çıkarmaktadır. Oysa
Dasein’m kendinden ve kendi sahihliğinden kaçma fenomeni, aşağıdaki
inceleme için fenomenal bir zemin olarak kullanılma yararlılığına
sanki hiç de sahip değilmiş gibi görünmektedir. Zira tam da bu kaçış
sırasında Dasein kendini kendisinin karşısına çıkarm ıyor mudur?
Düşkünlüğün en zati niteliğine uygun olarak kendinden yüz çevirme,
; Dasein’ı kendinden başka bir yerlere itmiyor mudur? Fakat bu ve benzeri
fenomenleri incelerken, ontik-varoluşa-dair karakterizasyon ile
ontolojik-eksistensiyal yorumu birbirine karıştırmamak ya da İkincisinin
birincisi için sahip olduğu müspet fenomenal temelleri gözden
kaçırmamak gerekir.
Varoluşa-dair bir yaklaşımdan gelerek bakıldığında düşkünlük, ken-
di-olmanın sahihliğini örtüp kapar ve bir kenara iter. Oysa bu kapalılık,
açımlanmışlığın yoksunluk halinden başka bir şey değildir. Dasein’ın
kaçışı kendisinden kaçıştır ve bahse konu açımlanmışlık kendisini fenomenal
olarak burada açımlar. Tam da kendinden kaçış yüzünden Dasein
kendi “peşine” düşer. Yani Dasein kendisine ontolojik bakımdan özsel
olarak ait olan açımlanmışlık sayesinde esasen kendisiyle karşı karşıya
kaldığı takdirde kendinden kaçabilm ektedir. [185] Bahse konu düşkün
yüz çevirme sırasındaki kaçışın nedeni, elbette ki kavranılmış olmaz,
hatta ona doğru yüzünü döndürerek dahi tecrübe edilemez. Fakat
tam da ondan yüz çevirdiğimiz zaman “şurada” açımlanmış olmaktadır.
Varol uşa-dair-on tik yüz çevirme, sahip olduğu açımlanmışlık karakteri
yüzünden kaçışın eksistensiyal-ontolojik nedenini fenomenal olarak bizatihi
kavrama imkanını sunabilmektedir. Yüz çevirmenin altında yatan
ontik “kendinden uzaklaşma” sayesinde fenomenolojik bakımdan yorumlayıcı
bir yüzünü dönmeye gidilerek kaçışın nedeni anlaşılabilecek
ve kavramsallaştınlabilecektir.
Öyleyse analizimiz için düşkünlük fenomenini cihet kabul etmekle,
ilksel olarak onda açımlanan Dasein hakkında bir şeyler tecrübe edememek
gibi bir çıkmaza girmiş olmayız. Aksine: Yorumumuz tam da bu
sayede Dasçin’a dair yapay bir kendini kavramaya teslim olmaktan kur­
1
195