Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

muzdan ileri gelmektedir. Bunlar, görünün ardına giden bir analizden
daha yaygındırlar... Fakat canlılığın zeminine nüfuz eden bir irdeleme,
eksoterik bir temsilden çıkarsanmış olmalıdır. Bu yüzden de onun bütün
terminolojisi herkesçe anlaşılır olmayacak, sembolik bulunacak.ve
[403] kaçınılmaz olacaktır. Felsefi düşünmenin kendine has tarzından,
onun kendine has dilsel ifadelenişi neşet etmektedir” (s. 70 vd.). “Fakat
siz benim paradoksları ne kadar çok sevdiğimi biliyorsunuz. Çünkü
bence paradoks olan bir şey, hakikatin bir karinesidir. Zira commu-
nis opiııio kesinlikle asla hakikat içinde olmayıp, genelleştirici yarım yamalak
anlamanın elemanter bir tecessümüdür. Hakikatle kıyaslandığında
o, yıldırım düştükten sonra geriden bıraktığı kükürt dumanına benzer.
Zira hakikat asla bir eleman değildir. Devletin pedagojik görevi,
elemanter kamusal zannı ufalayıp yok etmek ve görme ile temaşa etmenin
ferdiliğini eğitimle mümkün kılmak olmalıdır. Böyle bir durumda,
güya kamusal olan bir vicdanın yerine, radikal bir dışa vurmayla yine
ferdi vicdanlar ortaya çıkacak, yani vicdan kendi hakimiyetine kavuşabilecektir”
(s. 249 vd.).
Tarihselliği anlama çabası, “ontik olan ile tarihsel olan arasındaki
jenerik ayrımın” çalışılıp ortaya çıkarılması göreviyle karşı karışıya
getirir kendini. Böylece “yaşam a felsefesinin" fundam ental hedefi tespit
edilmiş olur. Ama yine de bu sorunun formülasyonunu esastan radikalleştirme
gereği hasıl olmaktadır. Tarihsel olan ile ontik olan arasındaki
fark ve ayrımı felsefi olarak nasıl ele alacağız ve “kategoriyaF
olarak nasıl kavrayacağız? Bunu yapabilmenin tek yolu, olası karşılaştırma
açısı ve tefrik edilebilirlik kıstasları bakımından “ontik olan” ile
“tarihsel olanı” çok daha asli bir birlik içine dahil etmektir. Fakat bu,
ancak şunları idrak ettiğimizde mümkün olabilecektir: 1. Tarihselliğe
ilişkin soru, tarihsel varolanın varlık konstitüsyonuna dair ontolojik
bir sorudur; 2. Ontik olanlara ilişkin soru, Dasein’sal olmayan varolanların
(en geniş anlamda mevcut-olanlarm) varlık konstitüsyonuna
dair ontolojik bir sorudur; 3. Ontik olanlar, varolanların sadece bir
mıntıkasıdır. Bir başka deyişle, varlık idesi, hem “ontik olanları” ve
hem de “tarihsel olanları” kapsamaktadır. “Jenerik olarak tefrik edilmesi
gereken” şey, tam da odur.
Yorck’un tarihsel olmayan varolanlara bizatihi ontik olanlar demesi
tesadüf değildir. Çünkü bu, geleneksel ontolojinin halen devam eden
hakimiyetinin yansımasıdır. Zira geleneksel ontoloji, varlığa dair Eskiçağ
soru formülasyonundan neşet etmek suretiyle, ontolojik meseleyi
esas itibariyle dar bir bakış açısı içinde tutmaktadır. Ontik olan ile ta­
427