Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

hakkında oluşu birbirinden ayrı şeyler değillermiş gibi. Neden ile ne
hakkındanm birbirleriyle örtüşmesi, şu demektir: onların gerçekleşmesini
sağlayan varolan, yani Dasein, hep aynısıdır. Havfın nedeni, özellikle
belirli bir ilgilenilebilir bir şey değildir, tehdit belirli bir el-altında-
olandan veya mevcut-olandan gelmemektedir. Daha ziyade bütün el-al-
tmda-olanların ve mevcut-olanlann esasen bize artık hiçbir şey “diye-
memesi” durumudur söz konusu olan. Çevreleyen-dünyadaki varolanlarla
onların herhangi bir ilintisi kalmamıştır artık, içinde varolduğum
dünya, hiçbir şey imlemeyen bir dünya haline dönüşmüştür. Böyle bir
şekilde açımlanan dünya, sadece ilintisizlik karakterine sahip varolanları
açımlayan haldedir artık. Havfın havf duyduğu dünyanın hiçliği,
havf sırasında dünya-içindeki mevcut-olanlarm olmayışını tecrübe etmek
gibisinden bir şeyi ifade etmemektedir. Dünya-içindeki mevcutolanlar
tam da karşılaşılabilir olmalıdır ki, böylelikle onlarla herhangi
bir ilintililik içinde olm am asın ve onlar kendilerini boş bir merhametsizlik
olarak gösterebilsinler. Fakat bu şu da demektir: ilgilenici beklentilendirme,
kendini ondan hareketle anlayacağı hiçbir şey bulamamakta,
elini dünyanın hiçliği içine daldmvermektedir. Dünyayla başbaşa
kalan anlama, havf sayesinde bizatihi dünya-ıçinde-varolmayla yüzyü-
ze gelir. Bu sebeple de havfın nedeni, aym zamanda ne hakkında havf
duyduğudur. Bir şeylerden havf duyma ne bir beklenti karakterine, ne
de esas itibariyle beklentilendirme karakterine sahiptir. Zira havfın ne
hakkmdalığı hep “şuradadır”, o Dasein’m kendisidir. O halde havf, belirli
bir istikballe tesis ediliyor değil midir? Kesinlikle, ama bekleııtilen-
dirmenin gayrisahih istikbaliyle değil.
Havf ile açımlanan dünyanın imlenimsizliği, ilgilenilebilir olanların
butlanını açığa çıkarmaktadır. Başka bir deyişle, varoluşun birincil olarak
ilgilendiği şeyler üzerine temellenen variık-imkanma kendini tasarlamanın
imkansızlığı bu şekilde açığa çıkmaktadır. Bu imkansızlığın
açığa çıkarılması ise, sahih bir varhk-imkamnm imkanını birden bire
ortaya çıkarıvermek demektir. Bu açığa çıkarılışın zamansal anlamı nedir?
Havf, tekinsizlik içine fırlatılmış üryan Dasein’m bizatihi kendisi
için havf duymak demektir. En zati, münferitleşmiş fırla tılmışılığımızm
salt öyleliğine rücu etmek demektir. Söz konusu geri taşıma işi, kaçınmacı
unutma karakterine sahip olsa da, hatırlayış karakterine sahip değildir.
Yine havfta, varoluşu tekrar edici bir devralış kararlılığı yatma-
maktadır. Fakat havf, fırlatılmışlığa geri götürme demektir, tekrar im kanım
haiz bir fırlatılmışlığa döııdürülüş demektir. Ve böylelikle havf, sahih
varhk-imkanının imkanını birlikte açığa çıkarmaktadır - tekrar es­
364