Martin Heidegger - Varlık Ve Zaman

hem bizatihi asli zamansallığm, hem de dile gelen zamanın orada kendini
husule getiren menşeinin tanınmamış ve kavranılmamış olmasını
ortadan kaldırmaz.
“Şimdi”, “sonra” ve “daha önce” sayesinde tefsir edilmiş olana, ta-
rihlendirilebilirlik yapısının özsel olarak ait olması, tefsir olunanın kendini
tefsir eden zamansallıktan neşet ettiğinin en elemanter kanıtı haline
gelmektedir. “Şimdi” dediğimizde, açıkça dile getirmesek de, hep
“şimdi şunlar şunlar oluyor" demiş oluyoruz. Acaba neden? Çünkü
“şimdi”, varolanların huzura getirilişlerini de tefsir etmektedir de ondan.
“Şimdi şunlar şunlar oluyor” dendiğinde, huzurun ekstatik karakteri
ortaya konmuş olur. “Şimdi”, “sonra” ve “daha önce"nin tarihim di-
rilebilirliği, zamansallığm ekstatik konstitüsyonunun yansıması olup, bu
nedenle dile gelen zamanın kendisi için de özseldir. “Şimdi”, “sonra” ve
“daha önce”nin tarihlendirilebilirlik yapısı, onların zam ansalhk kökünden
gelm e olarak bizzat zam an olduklarının bir delilidir. “Şimdi”, “sonra”
ve “daha önce”nin tefsir edici dile getirilişi, en aslia zaman belirtimi-
dir. Tarihsellik bakımından tematize edilmeyen ve bizatihi bilinmeden
anlaşılan zamansallığm ekstatik birliğinde hep Dasein kendine dünya-
içinde-varolma olarak açımlandığı ve bununla beraber dünya-içindeki
varolanlar keşfedildiği için, tefsir edilen zaman hep şurada karşılaşılan
varolanların açımlanmışlıgından gelen bir tarihlendirmeye sahip olmaktadır:
şimdi şu anda - kapı çarpıyor; şimdi şu anda - kitabımı bulamıyorum
ve benzerleri.
Aynı ekstatik zamansallıktan neşet etmek suretiyle, “şim di", “sonra”
ve “daha önce”ye ait olan ufuklar [409] da tarihlendirme karakterine
sahip olmaktadırlar: “bugün şu anda”, “daha sonra şu olduğunda”, “daha
önce şu olmuşken” gibi.
Beklentilendirme kendini “sonra”da anlayıp tefsir ettiğinde ve huzura
getirme olarak beklentilendirdiğini kendi “şimdi”sinden hareketle
anladığında, “sonra”nm “belirtiminde” “henüz şimdi değil” de dile gelmiş
olur. Huzura getirici beklentilendirme, “yakm zamanda”yı anlayabilmektedir.
Tefsir söz konusu “yakın zamanda”yı dile getirmektedir,
çünkü o “kendi zamanına sahiptir” ki, biz buna “bu arada" diyoruz. Bu
aradanın da bir tarihlendirme ilintisi mevcuttur. Bu ilinti, “şunlar şunlar
olduğunda” ile ifade edilmektedir, ilgilenme, “şunlar şunlar olduğunda
”yı bizzat beklentilendirerek dile getirebilmekte ve bunu diğer
“eğer şunlar şunlar” şeklindeki belirtimlerle yapabilmektedir. “Şunlar
a) En yakm.
433