Onderwijs: secundair onderwijs - Vlhora

Facet 2.5
Studielast
Beoordelingscriteria:
- De werkelijke studietijd wordt getoetst en sluit aan bij de normen vastgesteld krachtens decreet.
- Het programma is studeerbaar doordat factoren, die betrekking hebben op dat programma en die de
studievoortgang belemmeren zoveel mogelijk worden weggenomen.
Oordeel van de visitatiecommissie: voldoende
De commissie is tot haar oordeel gekomen op basis van de volgende vaststellingen en overwegingen:
De commissie heeft vastgesteld dat in beide ILSO-opties wordt getracht om de studeerbaarheid te meten. Dit
gebeurt zowel met kwalitatieve bevragingen als met kwantitatieve metingen.
Voor de studietijdmeting opteerde RENO voor de tijdschrijfmethode. Hierbij noteren de studenten gedurende een
bepaalde periode van het academiejaar nauwgezet hoeveel tijd ze aan de verschillende onderdelen van het
studieprogramma besteden. De tijdschrijfmethode is heel nauwkeurig en laat betrouwbare analyses toe. Het grote
nadeel ervan is echter dat de deelnemende studenten een enorme inspanning moeten leveren en het daardoor
soms laten afweten. Ook voor wie de resultaten verwerkt, is deze methode zeer tijd- en arbeidsintensief.
In het academiejaar 2000-2001 werd de studielast van de eerstejaarsstudenten algemenevakken en lichamelijke
opvoeding gemeten. De feitelijk bestede studietijd lag toen voor alle opleidingsvormen onder de decretaal
vastgelegde benedengrens. De onderzoeker bestempelde de meting toen als onbetrouwbaar op grond van
diverse factoren.
In het academiejaar 2001-2002 werd de meting uitgevoerd in het derde opleidingsjaar ILSO. De onderzoeker
concludeerde dat de feitelijk bestede studietijd voor 3 ILSO-AV binnen de decretaal begrote grenzen lag, al
werden tussen de opleidingsvarianten aanzienlijke verschillen vastgesteld. 3 ILSO HABU lag net iets onder de
benedengrens (- 6 procent). Voor 3 ILSO-LO/AV en 3 ILSO-LO/BR lagen de metingen beduidend onder de
benedengrens, voor de BR-groep nog meer dan voor de AV-groep, respectievelijk 12 en 23 procent.)
Detailanalyse, waarin gegevens per opleidingsonderdeel en per facet van de studielast (contacturen, stage,
taken, …) uitgesplitst waren, gaf in elke ILSO-opleiding aanleiding tot fijn afgestemde bijsturing. Voor ILSO-
LO/BR werd opgemerkt dat de studenten het opleidingsonderdeel vakkenstage niet in hun studietijdmeting
hadden opgenomen en dat de resultaten bijgevolg een onderschatting vormden van de reële studietijd.
In het academiejaar 2004-2005 werd in alle opleidingsjaren en opleidingsvormen van ILSO een nieuwe
studietijdmeting uitgevoerd. Uit dit onderzoek bleek dat de studielast in het academiejaar 2004-2005 enkel voor 2
en 3 ILSO-HABU binnen de decretaal bepaalde grenzen lag; alle andere metingen lagen beneden deze grens.
Met 1.400 uren en meer benaderen 2 ILSO-AV, 3 ILSO-AV en 1 ILSO-HABU de benedengrens. Ver onder de
benedengrens ligt de studietijd in 1 ILSO-AV. Hierbij moet opgemerkt worden dat de detailanalyse grote
verschillen toont tussen de opleidingsvarianten (combinatie van opleidingseenheden). Een aantal ILSO-AVvarianten
halen daardoor wél de benedengrens. Detailanalyse op het niveau van de opleidingseenheden laat
tegenover de vorige meting erg grote schommelingen zien, al is in de programmering niets wezenlijk veranderd.
Dit roept vragen op over de betrouwbaarheid van de meting.
In alle opleidingsjaren ILSO-LO liggen de cijfers onder de benedengrens. Ook hier blijkt het meetinstrument niet
zo betrouwbaar. Vooral studenten ILSO-LO hebben de tijdschrijfmethode niet volgehouden en hebben voor grote
tijdsintervallen schattingen gemaakt. Dat de feitelijke studietijd sinds de vorige meting zo sterk zou gedaald zijn, is
niet aannemelijk: er werden – in opvolging van die resultaten – de voorbije jaren aanzienlijke inspanningen
Opleidingsrapport Katholieke Hogeschool Zuid-West-Vlaanderen | 675