DEEL 2 Reïnkarnasie - Ja of nee? - Nuweopenbaring

Die invloed van geestelike wesens is na gelang die
wil van die mens
5086 17 Maart 1951
Julle is voortdurend deur wesens omgewe wat invloed op julle wil uitoefen,
wat julle nader roep deur julle gedagtes, of dit goed of sleg is. Altyd word
julle deur ligwesens of ook deur duistere wesens beïnvloed om julle na die
lig of van die lig af te wend en des te sterker sal die bemoeienisse van die
wesens wees, hoe meer julle na die lig streef. Dan word ook die duistere
kragte aangespoor tot verhoogde werksaamheid om die lig weer te
ontneem van hulle wat daarna verlang. Want die duistere kragte haat die
lig en probeer dit te verdoof.
Maar die ligwesens is baie yweriger bereid tot beskerming, waar dit daarom
gaan om die lig te verbrei en waar ‘n mens op aarde as ligdraer in
verbinding staan met die geesteryk, daar speel hom ook dikwels heel
heftige gevegte af, want alles word geprobeer van twee kante om sulke
mense te wen, omdat die stryd tussen die lig en donker in die eindtyd heel
betekenisvol is en elke mag die wins verwag.
Die ligwesens het wel die mag om al die duisteres te verdring en te hinder
in hul werksaamheid, maar die duistere mag is ook die reg toegestaan om
op die sinne van die mense in te werk en die beslissing is aan die mens self
oorgelaat om welke rede die stryd hom juis alleen moet beperk tot die
beïnvloeding van weerskante.
Maar die duisternis werk met lis en geweld, hulle stel vir die mens die
gevaarlikste strikke, hulle mislei hom dikwels deur verblindende ligte, hulle
probeer om sy gedagtes te mislei, hulle stry nie openlik nie maar verberg
hulle dikwels agter ‘n masker. Daarom is die gevaar vir die mens wat nie
vas van plan is om by God te kom nie, baie groot. Alleen die wil gee die
deurslag welke mag die sege behaal. Wie ernstig na God verlang, gee die
ligwesens deur sy wil die oormag oor die wesens van die duisternis, dan
mag die ligwesens hul mag gebruik om die slegte kragte te verdring, maar
wat solank nie toegestaan is, solank die wil van die mens nog nie vry beslis
het nie. Benouenisse of kwellinge van die onderwêreld sal weliswaar steeds
nog plaasvind, maar steeds in die vorm van onrus, waardeur die wesens
hulle wreek vir hul mislukking.
Die mens het in die ligwesens ‘n sterke beskerming, sodra hy hom vrywillig
aan hulle toevertrou, sodra hy hulle aan roep om hierdie beskerming teen
die duistere mag. Daarmee gee hy hul die reg en die mag om van hul krag
gebruik te maak en die mens kan hom gerus gestel aan hul beskerming
oorgee.
Die ligwêreld is altyd tot hulp bereid, hulle wag alleen maar op die roep wat
deur gedagtes uitgedruk kan word in vurig verlange na die goeie en die vra
om beskerming teen al die kwade. Dan dreig die mens geen gevaar meer,
11