DEEL 2 Reïnkarnasie - Ja of nee? - Nuweopenbaring

vorm te betrek, aan wie ‘n duidelike opdrag gegee word om totale
onafhanklikheid te bring van alle uiterlike omhulsels.
Die menslike liggaam is dus die uiterlike omhulsel wat die siel omsluit en
nou die taak het om die geestelike wat dit bevat, tot volwassenheid te
bring. En die volwasse wording geskied op die manier, dat die mens in vrye
wil (die teken van sy Goddelike oorsprong) trag om elke sielesubstansie
met die korrekte orde uit God vertroud te maak, dit wil sê alle
karakteristieke eienskappe van die ontelbare klein sieledeeltjies op ‘n
grondslag, wat vir God welgevallig sal wees, te bring, dus om elke neiging
na God te rig.
Al die verlange wat van God af weg gerig is, moet verander word in ‘n
gevoel om na God te strewe en dit is die bewustelike sielearbeid, wat die
mens tot stand moet bring tydens sy lewe op aarde. Dit moet eintlik so
begryp word dat alles wat die siel uit sy vroeëre beliggaming nog aankleef,
afgelê moet word; dat dierlike drifte dus oorwin moet word en so ook die
verlange na die materie gedood moet word. Want al hierdie aandrifte stam
uit die voorontwikkeling af en hang die siel nog ten seerste aan as ‘n
merkteken van die ontwikkelingsgang van voorheen.
Hiermee is ‘n baie duidelike riglyn gegee vir die opdrag wat die mens op die
aarde het, want God se wil word daardeur geopenbaar aan die mense deur
Sy Woord. Die siel is as’t ware nog die ongeordende geestelike wat tot
ordening gebring moet word, waarheen hy homself egter kan beweeg,
omdat hy homself in die stadium van die vrye wil bevind. Hy kan homself
wel orden, maar is nie daartoe gedwing nie. Dog so gou daar ordening
kom, het die Gees uit God toegang, wat nie deur ‘n chaos van aandrifte en
ongeordende substansies kan deurdring nie; of beter gestel: Self nie
ordenend mag ingryp, wanneer die wil ontbreek nie. Die ordening word nou
tot stand gebring wanneer die afsonderlike eienskappe wat spesiaal op die
voorgrond getree het, wat ‘n vorige beliggaming gekenmerk het, omgesit
word in die teendeel. Want al die geestelike wat hulself in die begin van
ontwikkeling bevind, is onvolmaak en die volmaakte word die sin en doel
van die beliggaming. Dus kan die eienskappe wat nog uit die vroeëre
beliggaming herkenbaar is, nooit met die Goddelike ordening ooreenstem
nie, maar moet omgesit word in die teendeel tot alleen liefde, goedheid,
nederigheid, sagmoedigheid, geregtigheid en barmhartigheid, wat die
karakterbepaling van die mens en voortekens is van die nagestreefde
voltooiing; tot die Goddelike ordening te sien is en die siel van die mens
nou sy doel bereik het en dan sy liggaamlike, materiële uiterlike vorm kan
verlaat; om as geestelike wese nou opwaarts te strewe, egter in die besit
van lig en krag wat sy vooruitgang in die hiernamaals verrassend vinnig
bevorder. Amen
50