DEEL 2 Reïnkarnasie - Ja of nee? - Nuweopenbaring

duistere gedagtestrome toekeer, maar nooit sal gedagtes, ongeag van
welke rigting, vassit in die denkorgaan teen die wil van die mens nie. En dit
is sy taak om te kies, met welke gedagtes hy hom wil besig hou.
Onder denkvermoë is derhalwe te verstaan, die in staat wees om met die
strominge wat as gedagtes die mens aanraak besig te hou, hul sin te
verstaan, dit logies te rangskik, gevolglik die toestromende gedagtes hom
tot nut te maak. Maar Daartoe is egter ten eerste die wil nodig, want die
mens is nie gedwing om hom vir die toestromende gedagtegolwe oop te
stel nie. Hy kan dus by ‘n sekere luiheid van dink ook die gedagtes afwys,
soos hy andersyds ook gedagtes kan opneem wat hom van benede bereik,
dus sleg en waardeloos van inhoud is. Altyd is dit sy wil wat die rigting van
die gedagtes bepaal, maar ook die uitgangspunt en hul oorsprong. Maar
alleen gedagtegolwe uit die ligwêreld sal, as die wil van die mens gewillig is
om dit aan te neem, gelykertyd ‘n uitwerking van krag hê, deurdat die
denkvermoë skerper en helderder word.
Wie hom dus denkende met geestelike vrae besig hou, die neem as te ware
van wesens uit die ligryk hierdie antwoorde aan. En sulke gedagtegolwe
wek in sy siel ‘n verlange op om opheldering te ontvang. Die verlange word
deur die denkorgaan opgeneem en van die oomblik af word die verstand
van die mens daarvan bewus. Nou het die mens die kontak tot stand
gebring met die wese wat hom die uitstraling toestuur wat in opdrag van
God, of, as die mens nog nie van goeie wil is, ook in opdrag van Sy
teenstander sy werk verrig, om lig of duisternis te versprei.
Elke gedagte is ‘n uiting van ‘n in die diens van God of Sy teenstander
staand wese, egter nooit ‘n eie voortbrengsel van die mens nie. Want selfs
in die staat van volmaaktheid, eens in die geesteryk, straal die wese altyd
alleen uit wat dit uit die Bron, van God Self ontrek as Liefdeskrag, wat
hoogste Wysheid insluit. En uit die verskeidenheid van die denke van die
mense vloei voort dat daar ‘n eindelose hoeveelheid verskillende grade van
kennis is wat die wesens onderskei. Wat egter toegang tot die mens het,
omdat die se wil homself kan versorg teen verkeerde of gebrekkige
opvattinge en omdat God ook Sy teenstander dieselfde reg toestaan, om op
die mens in te werk vanweë die vrye wilsbeslissing, wat die sin en die doel
van die aardse lewe is.
Die denkvermoë kan egter ook die verskillende gedagtes teen mekaar
opweeg. Die mens kan aflei en sy wil kan deur hierdie gevolgtrekking ook
die eers ingeslane rigting verander. En sy verstand sal hom verweer teen
die onware idees, sodra hy van goeie wil is. En die inspanning van al die
ligwesens wat in die volle waarheid staan, sal nooit ophou om die mense
strome van regte gedagtes toe te stuur, wat aan hul sorg toevertrou is nie.
Want dit is hul missie om lig en waarheid te versprei en die duisternis te
verdryf en hierdie missie kom hulle ook nougeset na.
En ‘n hart wat oopmaak, ‘n mens wat die waarheid begeer, sal ‘n rykdom
aan gedagtes kan ontvang wat in hom weerklank vind. Die uitstralings uit
368