DEEL 2 Reïnkarnasie - Ja of nee? - Nuweopenbaring

Julle weet dus dat julle afhanklik is van ‘n Mag, of as julle dit ontken, van ‘n
wet, waaraan julle natuurlikerwyse onderworpe is. Hierdie natuurwet moet
julle aanvaar, dit laat julle egter ‘n Wese as Wetgewer erken, dit laat julle
‘n doel of ‘n bestemming van julle bestaan erken, omdat in julle nog te veel
van die gesindheid van hom (Lucifer) is wat eertyds met sy Skepper
gebreek het en voorgee om self alleen beslissend en werkend te wees
teenoor alle wesens wat hy in hierdie verkeerde gesindheid dmv. Gods Krag
voortgebring het.
Julle mense is die deur hom (Lucifer) voortgebringde wesens, julle het
dieselfde mentaliteit as hy, julle erken ook nie Gods bestaan nie, julle het
dieselfde innerlike gevoelens in julle wat hom vervul en hom tot sy afval
van God gedryf het. En solank julle God nie herken en erken nie, is julle
nog vol van die duiwelse Gees, arrogant, vertrouend op julle eie krag en
bowendien vol eieliefde, om welke rede ook julle denke verkeerd gerig is en
julle in ‘n verduisterde geestes toestand op aarde vertoef. En wat julle dink
aan wysheid te besit maak julle steeds aanmatigender en selfbewuster en
tog is dit ‘n waardelose kennis, omdat dit alleen dinge betref wat op die
oomblik van dood vir julle uitgedoof word.
Almal wat God loon en meen dat daar geen verband is tussen Sy mag en
homself nie, is van God geïsoleer, hy bly ook geïsoleer na sy dood, dog hy
bly bestaan. Die dood wis hom nie uit nie, soos hy foutief aanneem in die
aardse lewe. Hy bly homself bewus as wese, hy sien slegs in dat hy
kragteloos is, as hy dieselfde sou wil doen wat hy in die aardse lewe
gedoen het.
Dan neem hy dikwels besit van die krag van mense wat van gelyke
gesindheid is en sterk hulle nog meer in hul verkeerde denke. Want al die
aan God weerspannige staan nog in verbinding, sowel met mekaar as ook
met die wese wat eerste die skeiding met God voltrek het.
God plaas wel al die wesens as selfstandig buite Hom, sodat hulle hulself
sou sien as selfstandige wesens, maar Hy Self verbreek die verbintenis nie
met hierdie wesens nie, maar deurstraal hulle voortdurend met die krag
van Sy Liefde. En solank hulle die krag van Sy Liefde in ontvangs neem,
was hulle salig. Toe egter die eers geskape wese die liefde aanstraling van
God afwys, toe hy hierdie vanuit 'n arrogante denke nie meer nodig meen
te hê nie, wys hy tegelykertyd God af en isoleer homself geheel van God en
hy word daardeur onsalig en verduisterd van gees.
En sodoende is die “verloon van ‘n Godheid” altyd ‘n onfeilbare bewys om
aanhanger te wees van hom wat eens in opstand gekom het teen God.
In die aardse lewe kan die mens maklik tot die insig kom, om afhanklik te
wees van die Wil van ‘n Mag wat hom beheer, want daarvoor word hom
teveel bewyse gegee, aan homself en sy omgewing. Dog God bepaal nooit
die wil van die mense om te dink volgens die Goddelike orde nie, maar Hy
gee alle mense opheldering wat lig verlang. Daar is geen verontskuldiging
vir ‘n mens wat God loon nie, want alle mense kan Hom herken as hy sy
396