DEEL 2 Reïnkarnasie - Ja of nee? - Nuweopenbaring

Die Stryd om te bestaan is absoluut noodsaaklik
6738 16 Januarie 1957
‘n Rustige lewetjie sou vir die meeste mense geestelike stilstand, so nie
agteruitgang beteken, want die mens sou dan selde gaan werk aan sy
geestelike voltooiing, omdat die aardse bestaan hom volledig vervul, d.w.s.
vir hom voldoende is wanneer dit hom bied wat hy nodig het. Sy eieliefde
sou dus steeds gevoed word en ook die lot van sy medemens sou hom dan
geen geleentheid bied om dienend en onbaatsugtig werksaam te wees nie.
Die lewe op aarde is ‘n proeftyd vir die wil van die mens, maar om hom te
kan beproef, moet hy uit verskillende rigtings aangespoor word. Dus moet
elke aandrang in die mens aangespreek word en moet die wil nou bepaal
aan welke aandrang hy gevolg gee. En dit vereis ook ‘n voortdurende
veranderende lewens situasie wat voortdurende aansporing en
voortdurende mislukking vereis, wat die mens nou tot ‘n bewuste stryd in
die lewe kan beweeg, wat alleen maar aards gerig kan wees, maar wat ook
op die innerlike lewe ‘n invloed kan hê.
Die mens kan dus alle geleendhede ignoreer. Eers die voortdurende stryd
om te bestaan wat die mens aktief laat word en aanvanklik alleen sy
lewenskrag opeis, maar wat hy ook kan gebruik om geestelike krag te
verwerf. ‘n Bestaan op aarde sonder moeite sou alleen in die seldsaamste
gevalle in die hart van die mens liefde ontsteek wat die mens aanspoor om
in liefde te werk. Die mense sou slegs ‘n lui lewetjie lei en die doel van hul
bestaan nie herken wat bestaan in die verandering van eieliefde tot
naasteliefde. Want hy sien die naaste in ewe goeie lewensomstandighede
en kry geen aanleiding om teenoor hom liefde te betoon nie.
Maar andersyds kan hy hom ‘n rustig aards bestaan besorg, wanneer hy
hom inspan om die ongelykheid wat onder die mense bestaan in liefde op
te hef, wanneer hy dus noodsituasies, wat daar ter wille van die meer
volwasse word van die siel moet wees, probeer op hef deur onbaatsugtige
liefdeswerke en homself dus in ‘n staat van volwassenheid plaas, wat hom
‘n sorglose aardse bestaan verseker omdat hy die wilsproef op aarde
deurstaan het: en die verbinding met My tot stand te bring deur die liefde
wat die betekenis en doel van die lewe op aarde is en bly.
Die aarde is die rypingsplek vir die geestelike wat in ‘n nog baie onvolwasse
staat die aarde betree: dus kan dit nog geen paradysagtige verblyfplek
wees deur My Wil nie, maar dit sou dit kon word deur die menslike wil,
wanneer iedereen alleen daarna sou strewe om eerste sy taak op aarde te
vervul en hom te vorm tot liefde.
Daartoe moet hom egter ook die moontlikhede verskaf word wat daaruit
bestaan om onbaatsugtige hulp te verleen aan die medemens wat hulle in
nood bevind. Want daarin moet hulle hul liefde tot My en tot die naaste
bewys. Maar dan kan ook elke mens daar seker van wees dat daar steeds
minder nood en sorge op hom sal druk en dan sou ook die aarde waarlik ‘n
507