DEEL 2 Reïnkarnasie - Ja of nee? - Nuweopenbaring

Die individualiteit van die siel - Deel 1 (deel 2=8117
25.3.1962)
5063 14 Februarie 1951
Toe My skeppingswil werksaam geword het, het My Wysheid ook die afloop
van alles gesien wat My Liefde en Krag geskape het. Ek het die
ontwikkelingsgang van die gevalle geestelike gesien, Ek het ook die
gedeeltelike terugval in die diepte gesien. Ek het ‘n leër van oergeskape
geeste strydend teen mekaar in die heelal gesien. Ek het die demoniese
aktiwiteite oral in die ryk van die geeste gesien en in die skeppings van
aardse materiële aard. Ek het die ‘ups’ en ‘downs’ gesien. Ek het vorme
gesien wat voortdurend verander. En My Wysheid het die ontsaglike
verlossingswerk, wat eens sukses sou oplewer, die allerduidelikste gesien,
waaroor My Liefde Homself verheug het en daarom was My Wil aanhoudend
skeppend besig. Ek het die welslae dus al van die ewigheid af voorsien.
Maar Ek het ook die ontelbare oergeskape geeste gesien wat hulself teen
My verset, wat ‘n oneindige lang tyd nodig sal hê, voordat hulle, hulself
sonder weerstand aan My sal oorgee.
Dit maak My egter nie verdrietig nie, want tyd kom nie by My in
aanmerking as Ek maar eenmaal My doel wil bereik nie. Tog wyk die
verlossingsplan vir die geestelike, wat hulself teen My bly verset,
aanmerklik af van dit van die minder verharde geestelike. Want die eerstes
het ‘n meer eindelose lang ontwikkelingsperiode nodig tot hulle uiteindelike
verlossing en elke periode beteken ‘n ander verlossingsproses as die van
die voorafgaande. Want die sonde word steeds groter, hoe dikwels die vrye
wil misbruik word en die eindstadium as mens verskaf aan die geestelike
wese ook die insig, omdat Ek hom die verstand gegee het tengevolge
waarvan hy reg van onreg kan onderskei.
Totdat die siel van ‘n mens gevorm kan word, moet die afsonderlike
sielesubstansies deur alle skeppings gegaan het. Die siel het dan al sy
partikeltjies, wat eens by ‘n in geestelike vryheid skeppende oerwese
behoort het, byeen gesoek. Die oerwese ontvang as mens dan ook weer die
“Ek-bewussyn”, wat hy nie in die voorstadia van die ontwikkeling meer
besit het nie.
Die siel bly dan ook in die ryk hierna ‘n selfbewuste individu, ofskoon hy
dan in vereniging met ewe volwasse geeste skeppend werk. Hy herken
homself ook as dit wat hy eenmaal was en is onbeskryflik salig in die “Ekbewussyn”.
Die laaste proef in die lewe op aarde kan egter ook, ofskoon dit nie te
swaar is nie, nie deurstaan word nie en dan was My verlossingswerk nie in
één ontwikkelingsperiode moontlik gewees nie en moet die wese ‘n tweede,
veel swaarder verlossingsproses deurmaak. Hy móét sy verblyf weer in ‘n
nuwe skepping van stoflike aard neem. Die siel word weer opgelos in
ontelbare partikeltjies en na gelang van hulle hoedanigheid, weer in
4