t. II (PL 64)

^„„;„nH;nAN. MANL. SEV. BOBTII 400tumnomenetverbumsedelerminarepromittat.cum A. imperfectae, vel perfectae, cujus plures esse partesplures partea orationis esse videantur. Quibus hoo suprajam docui.inter quas perfectae orationis speciesest enuntiatio. Et hujus quoque alia dicendum est, tantum Aristotelem hoc libro diffi-simplex,nisse, quantum iili ad id quod instituerat tractaresuffecii.Tractatnamquedesimplici enuntiativaoratione,qu8egcilicel hujusmodi est.ut junctis tantumverbis et nominibuscomponatur.Siquisnomenjungatet verbum,utdicat:Socrates ambulat, simplicemfecit enuntiativam orationem.Enuntiativa namqueoratioest(utsupramemoravi)qu8ehabetinseverifalsivedesignationem.Sed in hocquod dicimus.Socratesambulat.aut veritas necesse esl contineatur,autfalsitas. HoB enim si ambulante Socrate dicitur,verumest, si non ambulante, falsum est. Perficiturergo enuntiativa oratio simplex ex solis nominibusalia composita est. De simplicis vero enuutiationisspeciebus interphilosophos commentatoresquecertatur.AiuntJenimquidamaffirmationematiiue negationemenuntiationi utspecies supponi oportere.inquibus et Porphyriusest.Quidam vero nuila ralioneconsentiuntjSed contenduntaffirmationem et negationem8equivocamesse,etunoquidem enuntiationisvocabulo nuncupari,pr8edicari autem enuntiationemad utrasqueutnomen a3quivocum,non utgenusunivocum,quorum princeps Alexander est, quorumcontentiones apponere non videtur inutile.Acpriusquibus modis affirmalionem atquenegationem nonatque Terbis.Quare supeifluumest quaererecuralias g essespeciesenuntiationis Alexanderputetdicendumquoquequae videnturorationispartes nonproposuerit, qui non totius simpliciter orationiSjSed tantumsimplicis enuntiationis instituit eleraenta partiri,quanquam hae duae propriepartes orationis dicendaesint, nomen scilicet atque verbum, haec enim persese utraqiie significant. Gonjunetiones autem velprffipositioaes nihilomninonisi cumaliis junctaedesignant.Participia verbo cognata sunt, vel quod agerundivo modo veniant, vel quod tempus propriasignificalione contineant. Interjectiones vero atquepronomina, nec non adverbia in nominis loco ponendasunt^idcirco quod aliquid diffinitum significant,ubinulla est velpassionis significatiovelactio.nis.Quod si casibus horura quaedara Decti non posest.Postvero addam quaPorphyriushajc argumentationedissolverit. Alexander namque idcirco dicit Inon essespecies enuntiationis affirmationem etne-]galionem,quoniara affirmatio prior sit:prioreraveroaffirmationem idcirco conatur ostendere,quod omnianegatio affirmationem tollatac destruat ;quod siitaest,prior est affirmatio quae subruatur.quamnegatioquae subruat. In quibus autem prius aliquid etposterius est, illa sub eodem genere poni non possunt,ut in eo titulo praedicamentorum diclum estqui de his qufesunt simul in3cribitur.Amplius:Negatioomnis, inquit, divisio est,affirmatio compositioatque conjunctio est. Cum enim dico Socratesvivit, vitam cum Socrate conjunxi. Gum dico. Sosunt.nihil inipedit.Sunt enim quaedam nominaquK ••!•.„ o „ ^;>;.,„^; m;„;=;.,relinquitur.De eo enim quod est,Kocrates non vivit,nire, sed tantum solius simplicis orationis enuntiativaB,quae sunt scilicet nomen et verbum.si noo particulaqusest adverbum auferatur, rema"Argumentumautem hujus rei hocest.Postquamenimnel Socrates vivit. Simplicior igitur est affirmatioproposuitdicens ; Primumquam negatio. Prius vero sit necesse estquodsimpliciusest.Inquantitateetiaraquod ad quantitatemoportet conslituerequidsit nomen etquid verbum, non statim inquit quidsit oratio, sed mox addidit quid negatio.et quidminus est,priusesteo quodad quanlitatemplusest.affirmatio,etquid enuntiatio,postremovero quidora-Oranis vero oratioquantitas est;sedcuradico,Socratio.Quod si de omni oratione loqueretur, postno- Dtes non ambuIat.Quaresi secundumquantitatemafmenetverbum non de afflrmationeet negatione.et flrmatiominorest,earopriorem quoque esse necesseest.IUud quoque adjunxit,affirmationera quemdamcrates non vivit, vitam a Socrate disjunxi. Divisiomonoptotavocantur.Quodsiquislongiusistaetnon^. ,^^ ^.. .igitur quaedam negatio est, conjunclio affirm«tinaffirmatio,proxime pelita essearbitretur.illudtamen concedatconipositi autem est conjunclique divisio. Priorestquodsuprajamdiximus,nonesseaequumcaIumniariigitur conjunctio,quod est affirmatio;posteriorveroei qui non de omni oratione,sedtantum de simplicidivisio, quod est negaiio.Illud quoque adjecit,quod!enuntiatione proponat,quod tantum sibi ad diffinitionerasumpserit, quantum arbitratus sitoperi in-omnisperaffirmationem factaenuntiatio simplicicior8it,per negationem facta enuntiatione.Exnegationeenim particulanegativasisublatasit,affirmatiosoIa' ^ ..... Cstituto sufficere. Quare dicendura est Aristolelemnon omnis oralionis partes hoc opere velle diffl-post hanc de enuntiatione, sed mox de orationeesse habitum, negationem vero privationem ; sedprior est habitus privatione,alfirmatio igitur negationeprior est.Et nesingulapersequi laborem,cumdixisset. Nunc vero quoniam post nominis et verbipropositionem, affirmalionem,negationem,et enuntiationemet post orationemproposuit,confltendumest id quod ante diximus,nonorationi3 universalis,sed simplicis enuntiativ8eorationis,quae dividiturinaffirmationem atque negationera,divisionem parliumfacere voluisse,quaesunt nominaet verba.Haec enimper seipsa intcUectum simplicem servant, quae eaedemhis aliisque modis demonstretaffirmationem negationepriorem esse.acommuni eas genere separavit.NuUus enim arbitratur species sub eodem genereesseposse,in quibusprius velposteriusaliquid consideretur.SedPorphyriusaitsese docuissespeciesenun-dicliones vocantur,sednon solee dicuntur.Sunt tiationis esse affirmationem et negationem, in hisnamque dictiones et aliae quoque ut orationes vel commenlariis quoainTheophrastum edidit,hicvero