t. II (PL 64)

179 AN. MANL. SEV. BOETII 180erroribus, ut emendandum crederent locum non utesset ita. Quare quaecunque praedicati differentiaafuerint, eaedem eruntetiam subjecli, sed ut hoc modo.Quare quaecunque subjecti differentiee fuerint, esdemeruntetiam prsedicati. Sed hoc adjiciendum est, nequeenim fleri potest ut in rcm superiorem praedicatioposterioris redundet. Nam cum dicitur, qufficunquesubjectifuerint differentiffi, eaedem erunt praedicati,boc scilicot significatur, ut prfedicatio subjectiredeat, in prffidicatum, quod fleri non potest. Sed dicendumestquod sunt aliae differenti^ quae dicunturcompletivae praedicati et cujuslibet illius speciem informantes,qu8eoommuninominespeoiQegsnominantur.Nam oum dico animatum et sensibile, si substanliaeconjungantur, diffinitionem etspeoiem mox animalisefficiunt. Animal enim estsubstantiaanimatasensibilis, atque ha3 differentiae dicunturspcciflcae etcompletiv*. Sunt autem aliae quse ipsas quidem nihilcomplent, nec ullam speciem reddunt, sed genustantum dividunt, ut rationale et irrationale, hscenim dividunt genus, id est animal, Animal enimrationali differentia irralionalique dividitur. Ergo111« quae sunt generis divisivae differentiae possuntaliquoties eaedem esse,possunt aliquoties non eaedem,ut animalis, quoniam divisibilis est differentia quaeest rationale, potest eam non habere avis, qu» estsubalternumgenus.Etrursuseasdem divisibiles haberepotest, ut easdem quas superius diximus. Namcum dividant animal differentiae, qu* carnibus, her-jecto non possunt. Ut quoniam animal habet differentiascompletivas et sus speciei effectivas, sensibilesoilicet et animatum, hae differentiae de hominequod est subjectum animalis non prasdioari non possunt.Omnes enim speciflcae differentiae de his pradicantur,quorum speciem complent, ut de animaliprasdicatur sensibile et animatum, et hoc utde subjecto.Insubstantiaenimanimalisutraquepraedicsntur,sedanimalpraedicaturdehnm"r.r>,utdesubjecto;necesseestergoanimatuinali,;,. .ilede hominepraedicariutdesubjecto.Hocest enimquod superius late patet eum de vocibus disputare ; non enim res,praemisit cum diceret : Quando alterum de allero sed voces significant, significantur autem res. Sinepraedicatur ut de subjeoto, quaecunque de eo quod conipIexioneverodicuntur(utdictumest)quaecunquepraedicaturdicuntur,omniaetiamdesubjectodicuntur;atque hoc inomnibus generibus recte constat complexionemD singulariintellectu et voce proferuntur ; secundumveroquaecunquealiquaconjunctioneintelligi. Ergo divisibiles differentiae possunt aliquandocum subjectisessecommunes,aIiquando diversae,speciflcae vero et compIetivEe cum subjectiscommunesnonessenonpossunt. QuodergoAristotelesait,Subalteraorum generumnihilprohiberoeasdemesse differentias, divisibiles differentias easdemessenihil prohibere putandum est.quae possunt esseetiam diversaj.Quod ait vero: Quscunque praedicatidifferentiae fuerint, eaedem erunt etiam subjecti, despeciflcisintelligendum est: qua3 cum speciem cujuslibetinforment,etdeeoquod informant, ut de sub-A jecto,praedicentur,adquodcunqueutsubjectopr8edicaturilludquod ips» differentiaeinformant,deeoutdesubjectopraedieabuntur,etdeeononpraedicarinonpossunt. Quare nihil est in hujusmodi theoremate