t. II (PL 64)

, . , .. ^ ,.„ . .1311 AN. MANL. SEV. BOETII QUOMODO SUBSTANTM BON^ SINT LIBER. 1312QUOMODO SUBSTAN TliE IN EO QUOD SINT, BON^. SINTCUM NON SINT SUBSTANTIALIA BONA, LIBER,AD JOANNEM DIACGNUM EGCLESI^ ROMAN^.Postulas ut,(a)ex.hebdomadibusnostris,ejusquae- ^ tendit ad simile : quse igitur ad bonum tendunt,ationisobscuritatem,quae continet modum quo substanti»bona ipsa sunt ; sed quemadmodum bona sint in-in eo quod sint, bonee sint, cum non sint quireudum est, utrumne participatione, an subsbonasubstantialia bona,digerametpaulo evidentiusmonstremtantia. Si participatione, per se ipsa nullo modo; idque 60 dicis esse faciendum, quod nonsit bona sunt : nam quod participatione album, est,omnibus notum iter hujusmodi scriptionum. Tuusvero lestis ipse sum, quam haec vivaciter fueria anteper se in eo quod ipsum est, album non est, et decaeteris qualitatibus eodem modo; ai igitur participatione,complesus. Hebdomadas vero ego mihi ipse commentor,bona sunt, ipsa per se nullo moda suntpotiusque ad memoriam meam speculata sed concessum est. Non igitur participatione suntconservo.quam cuiquam participo, quorum lascivia bona, sed substanlia : quorum vero substantia bonaac petulantia nihil ajoco risuquepatituressedisjunctum.Prohinctuest, id quod sunt bona sunt, id autem quodne sisobscuritatibus Lrevitatis adversus,sunt habent ex eo quod esl esse. Esse igitur ipso-quae cum sint acarni tida custodia, tum id rum bonum est : omnium igitur rerum ipsum esse,habent commodi, quod his solis, qui digni sunt, boDum est. Sed si esse bonum est, ea quae sunt,colloquuntur. Ut igitur in mathematica fierisolet,casterisque etiam diaciplinis, propoaui terminos regulasquequibus cuncta quae sequuntur efflciam.Gommunis animi conceptio est enuntiatio, quamquisque probat auditam. Harum duplex modusest: nam in una communis est, ut omnium hominumsit, velut si hanc proponas : Si duobus aequalibusaequalia auferas, quae relinquuntur aequaliaesse; nuUus id intelligena neget. Aiia vero eatdoctorum tantum, quee tamen ex talibus communisanimi conceptionibus venit, ut est : Quse incorporaliasunt, in loco non esse, et caetera, quaenon vulgus, sed docti comprobant. Diversum est,esse, et id quod est : ipsum enim esse nondumest ; at vero quod est, aocepta essendi forma, estdena, hic substantia signiflcatur.Omne quod est, participat eo quod esl esse, utsit: alio vero participat, utaliquid sit: ac per hoc,id quod est, participat eoquod est esse, ut sit; estvero, ut participet alio quolibet. Omneaimplex, essesuum, et id quod est unum habet. Omni compositoin eo quod sunt, bonasunt; idemque illis est esse,quod bonumesse: substantialia igitur bona sunt," quoniam non participant bonitatem. Quod si ipsumesse in eia bonum est, non est dubium quinsubstantialia, cum sint bona, primo sint bono similia,ac perhoc, ipsumbonum erunt : nihil enimilli praeter seipsum simile est ; ex quo fit ut omnisquae sunt, Deus sint, quod dictu nefas est. Nonsunt igitur substantialia bona, ac per hoc, non inhis est esse bonum ;non sunt igitur, in eo quodsunt, bona ; sec nec participant bonitate, nulloenim modo ad bonum tenderent ; nullo igiturmodo sunt bona.Huicquaestioni taliapoteritadhiberi solutio.Multasunt quae cum separari actu non possiut, animo tamenet cogitatione separantur, ut cum triangulumatque consistit. Quod est, participare aliquo potest; sed ipsuro esse, nullo modo aiiquo partici-vel caetera a subjecta materia nullus actusseparat.pat : fit enim participatio cum aliquid jam est ; C mentetameusegregansipsumtriangulumproprietaestautem aliquid, cum esse eusceperit. Id quod temque ejus pr«ter materiam speculatur. Amoveamusigitur primi boni praesentiam paulisper ex ani-est, habere aliquid preeterquam quod ipsum est,potest ; ipsum vero esse, nihil aliud praeter se habetadmixtum. Diversum est, tantum esse aliquid, doctorumindoctorumquesententia,barbararum quomo,quod esse quidem constal, idque ex omniumet esse aliquid in eo quod est : illic enim acciquegentium religionihus cognosci polest. Uoc igiturpaulisper amoto, ponamus omnia esse, quae sunt,bona ; atque eaconsideremus quemadmodum bonaesae possent, si a primo bono minime defluxissent.Hinc intueor, aIiudineisesse,quodboDaaunt, aliudquod sunt : ponaturenim una eademque substantiabona esse, alba, gravis, rotunda: tunc aliud easelilla ipaa substantia, aliud ejus rotunditaa, aliud color,aliud bonitas ; nam si h»c singula idem essentaliud est esse,aliud ipsum est. Omnis diversitas discors,similitudo vero appetenda est ; et quod appe-quod ipsa substantia, idem esaet gravitas quod ootitaliud, tale ipsumessenaturaliterostenditur,qua- , ,, ., j -^ ,„ ., 1 .,, j n lor, quod bonum,etbonum quod gravitas; quodfierileest illud hooipsum quodappetit. Sufficiuntigitur J-' natura non sinit. Aliud igitur tunc . in . eis . esset .esse,quae praemisimus ; a prudente vero rationis interpretesuis unumquodque aptabitur argumentis.aliud aliquid esse ; ac tunc bona quidem essent,essetamen aliquid esse; ac tunc bona quidem essent,esseQuaestio v('ro hujusmodi est : Ea quae sunt, bona modo essent non a bono, ao bona essent, ac nonsunt;tenet enira communis sententia doctorum, idem essent quod bona, sed eis aliud esset esse,omne quod est ad bonum tendere ; omne autem aliud bonia esse ;quod si nihil omnino aliud essentNimirum partiturus erat brevioreshas scriptiones suasper hebdomadas, sicut Titus Livius divinum(o)opus suum per decades, Sabellicus per enneades.