t. II (PL 64)

1367IN LIBRUM DE DUABUS NATURIS ET UNA PERSONA CHRISTI1368tum est, potestatem sequuntur. Quam hujus nomi- J^nis, quod est nalura, proprietatem auctor coniiideransait : Est autem alia significatio naturse, eayidelicet per quam usu multorum dicimus diversamesse naturam auri alque argenli : in hoc non subsistenscorporeum, id est non ipsum quod est aurumvel argentum ; non ipsam quae ex genere et differentiaconstat, subsistentiam specialem, qua est aurumTel argentum ; non generalem, quae quodam modoprincipium esl specierum, qua utrumque horum estvel metallum, vel terra, vel corpus, yel huiusmodialia ; nua aliquod eorum qus subeistenliis adsunt, etinsunl subsistentibus accidentium ; non denique horumaliquod teternum principium voientes iatelligi,sed potius naturae nomiue monstrare cupientes,rerum quae generibus el speciebus suis sunt aliquid,vel generum ipsorum atque specierum substantialemproprietatem. Qualis est (verbi gralia) rationalitas,Haec enim neque subsistens est, neque genus, nequespecies, neque accidens subsistentis, neque cujusli- pbet horam seternum principium, sed potius specierum,quas cum genere ipsa constituit, vel generiscujus in subsistente vel subsistentis specie sequiturpotestatem, consubstantialis proprietas. Hsec igiturest propria naturs siguiDcatio, quae diffinietur, idest aecundum qnam significationem nalura diffinietur,hoc modo : Natura esl unamquamque rem informansspecifica differentia. Secundum hanc diffinitionem,nullum principium, nulium subsistens corporeumvel incorporeum, nullum genus vel speciessubsisleniis, nullum omnino accidens appellaturnatura. Nam secundum philosophos u>vti, quae silvadicitur, primordialis scilicet materia omnium quidemsecundum illos formarum receptaculum est, nihilvero ipsa informat. Auctor quoque omnium Deus, etsi a theologici? secundum aliam rationem universoruma se creatorum natura, et degentis recte creatureerationalis forma dicalur : nequaquam tamensecundum iilam ratlonem qua subsistentium fornias „logici vocant, ipsas eorum quibus aliquid sunt gene- '-'rales, aut speciales, aut differentiales subsislentias,Eut secundum quartum genus qualitatis, etiam quasdamaccidentales, ipsa est forma. Subsistens vero corporeumsive incorporeum piaedictas quidem, quibusest aliquid, in se formas babet : ipsum autem nihiliuformat. Species vero illa quae specialissima dicitur,etsi individuorum sit, aut etiam generis forma, indescribendis tamen individuis vicem tenet materife,et nuUius potest esse specifica. Generalis quoquesubsistentia quamvis subsistentium in quibus estforma sit, et minoris quam ipsa sit eimilitudinisformas constituit, tamen in diffinitionibus specierumsnbstantiva significatione praeposita, similitudinemquamdam materiae liabet, nec alicui prae se generia quo tota substantia sui diversa sit, in diffinitiouibussine accidentali connexione addici polest : ideoquenullum recte genus ad intelligendaui ipsius speciemformat.Forma vero illa quae genere qualitas abest. Relinquitur ergo naturae nomen specificis differentiis,quse et naturae sunt, et aliquorum sunt, subsistentiumvidelicet, in quibus sunt et quorum formaeet esse sunt, et specierum quarum partes constitutivaeBunt, et generum quorum potestati ratione proprietatisaddictae, eorum quoque in specierum diffinitionibusformae sunt.Cum igiiur, etc.] Quasl : Nomen naturae aut derebus omnibus, aut de solis subsistentibus, aut desolis corporibus, aut de solis specifieis differentiisdicitur. Cum igitur natura tot modis, vel diversorumusu diverso dicatur, vel etiam dilfiniatur, tam catholiciquam Nestorius recte constituunt, id est sineahqua su» perce^vtionis haesitatione dicunt duasnaturas esse in Christo, non secundum aliquam triumprBinissarum diffinitionum, quibus vel res omnes,vel tanlum subsistentes, vel tanlum corporetB diffiniunturesse naturae ; sed secundum ultimam dlffinilionem,qua solis specificis differentiis naturaeconvenit nomen. Diligenter tamen attendendum estquod, quoniam specifica differentia cum genere constituitspeciem, cujuslibet specialis subsistentia simplexesse non potest: Dei vero essentia omnino simplexest. Nulla enim ratione intelligenda est ex diversisesse composita. Unde et in primo liliro rectoipse id quod est esse dicitur. Non est ergo Deusaliquid vel speciali, vel specifica subsistentia. Ideoqneetsi Dei ab homine altera dicitur esse natora,nullo modo tamen intelligenda est generis forma, etqiiae ipsi generi forma, et quaj ipsi generi in constitutionespeciei juncta sit, specifica differentia. Quodigitur auctor ait, tam catholicos quam Nestoriumsecundum ultimam naturae diffinitionem duas inChrislo constituere naturas, sic inlelligendum videtur: quod quamvis non sit altera Dei, altera honjinisspecifica differentia ; sed hoc tamen dicitur altera,quod quae est hominis specifica, non est Deiet quae est Dei non speciEca, non est hominis. Quilocutionis usus saepe in humana etiam pagina invenilur.Nam Aritloteles cuni in Prolegomenis Categoriarumdixisset : Diversorum generum et non subaUernatimpositorum diversae sunt species et differentiae,hoc eiemplavit dicens, ut animalis, et scientiiB.Et cum enumerasset quasdam differentias, quaevere sunt animalis, nullas enumeravit scientiae. necpotuit, quoniatn eorum quae inabstracla, separatimtamen ab eis in quibus sunt, speculatur mathematicadisciplina, nullum genus est quod dividat, nulla sp«-cies quam constituat specifica forma. Non enim suntaliquid subsistentiis mathematica inabstracta. Cumigitur (sicut dictum est) enumerasset differentiasanimaliS, non subjunxit: Hse vero sunt scientiaesed ait : Scientiae vero nulla est harum, qui tamendixerat diversorum generum esse diversas, etc.Similiter hic cum auctor dixisset, quod cstholicialque Nestorius duas in Christo secundum ultimamdiffinitionem naturas conslituunt, non ait : Hae elenimsunt hominis, hae vero Dei ; sed potius ait : Nequeenim easdem in Deum atque homiuem differentiasconvenire (juAaMrfi) catholici Nestoriusque constituunt.Quod dicena vult intelligi : Non quod aliae sunt hominis,aliee Dei naturae specificee, sed quod quae sunthominis, nequaquam suut Dei ;qui tamen duas naturasesse in Cbristo, et secundum ultimam naturaediffinitionem dixerat.DE PERSONA.Sed de persona, etc.] Hucusque nominis hujus,quod est natura, quantum ad hoc opus pertinebat,significationea divisit, et secundum unamquamquequid sit natura diffinivit, et ei quo sensu catholiciatque Nestorius naturam velint intelligi, docuit. Nuncquibus rebus nomen personse conveniat, primo rerumipsarum divisione vestigat ; deinde ratione diffinitionisAristotelae dicitur, quoniam ratione aocidentalis est, D et usu, et etiam nominis ipsius interpretatione decla-specifica esse non potest. Idcirco nullum horum quaedicta sunt secundum prsedictam diffinitionem naturarat. Quasi : Quomodo natura diffiniatur, propter diversorumusus diversos dubium est. Sed de personamaxime dubitari potest, quaenam videlicet et diffinitioei possit aptari ; et quae dubitationis sit causa,supponit.Si enim, etc.] Natura, sicut dictum est, aut desolis specificis diffeientiis, aut de solis corporibus,aut de omnibus substantiis, aut de omnibus rebusdicitur. Persona vero, aut de his quibus convenit,aul de his quibus non convenit, oomen naturae praedicatur.Sed de his quibus secundum quamlibetpraedictarum significationum nomen uaturae praedicaturpersona, aut de omnibus aut aliquibus. Sed siomnis natura habet personam, id est si de omnibusquae secundum quamlibet praedictarum, ut dictumest, significationum dicuntur natura, praedictarumpersona. Sensus : Si omnis natura est persona, indissolubilisnodus est, id est vix aut nequaquam in-