t. II (PL 64)

175 AN. MANL. SEV. BOETII 176jecto est, ut quaedam grammatica in anima. IUud A est,namque accidens, quod est album, de subjectoquoquetnagnaattentionenotandumest.quissithujusordo propositi.Namcumsint quatuorcomplexiones,homine prsdicatur,8ednonineo quodquid sit,namcum album sit aociden3,homo snbstantia, accidensfactaeex qualuorrebus,quarum duas natura discrepantjUtde substanlia in eo quod quid sit praedicari nonsubstantia et accidens, du» quantitate, ut potest,ergo ista prcedicatio secundum accidensdici-particularitasetuniversalitasoonjunctiscompositisquehis quatuor omnibus, dissentientem lateribusdispositionem fecit.Posuit enim prius substantiamuniversalera dicen3,quod in subjecto non est et desubjecto dicitur.Post hanc primam positionem tolisdiscrepantem rebus,rem subd!l,id e3t accidens particulare,quodinsubjecto esset, et de subjecto nonpraedicatur. Nam cum accidens dixit, a substantiadisgregavit, quod particulare addiditab universalidisjunxit.Rursus ex alio latere dispoBuit in divisioneaccidens universale,dicens quod in subjecto est,desubjecto praedicatur;etultimo substantiam particularemcontrariam superiori accidenti dixit,quod nequeinsubjectoest,nequedesubjectopraedicatursubstantisBparticularitem universalitati accidentis opponens.Sedutplaniu8quoddicimussit,flguramdescriptionemquesubjecimus in qua superius latus substantiaaccidentiquenotavimus,relii)uumparticulari-tatis et universalitatis titulo inscrip3imus,Arisiotelicatncomplexionem angulariler et per latera designantes.ettur. De subjecto vero praedicare est, quoties alterares de altera in ipsa substantia praedicatur,ut animalde homine;nam quoniam animal etsubstantiaest,et genus hominis,idcirco in eo quod quid sit dehomine praedicatur.Quare illasola de subjectopraedicaridicunturquaecunqueincujuslibetreisubstan-tia et in diffinitione ponuntur; ergo quotiesounquehujusmodi fuerit praedicatio,ut alterum de alteroutde Bubjecto praedicetur,id est ut de ejus substantiadicatur, utanimal de homine, hano proprietatemevenire necesse est, ut si de eo quod praadicatur,quidpiam ut de subjecto.idest eju8substantia,praediceturnecessario idem hoc quod de praedicato dicitur,dicatur etiam de praedicati subjecto, ut bomopraedicatur quidem de Socrale in eo quod quid sit.Interrogantibus enim quid sit Socrates, hominemrespondemus. At vero de ipso homine in eo quodquid sit animal dicitur, in substantia enim homi-Disanimal pra-dicaturjatqueita fit utanimalquidemde homine, homo vero de Socrate in eo quod quidsit,ut de subjecto praedicentur. Ergo quoniam istaconsequentia,etanimal de Socratein eo quod quidsit praedioabitur. Potest enim dioi interrogantibusquid estSocrates,animal.Ergomanifestum estquodsiquaresdealia utde subjecto praedicetur,uthomode Soorate, de eadem vero re quae praedicatur, dehomine seilicet,alia rursus superior,ut de subjectoprasdicetur,ulanimalnecesse eritet hanc eamdemde subjecto ejus de quo ipsum dicitur praidicari,utanimal de Socrate, Socrates namque subjectus esthomini,de quo animal praedicatur.Ergo constathujusmodidlfflnitio quae dioit,quoties alterum de alleropraedicatur ut de subjecto, si quid sit quod de eoquod praedicatur in eo quod quid sit dici posslt,hocidem ipsum de eo quod prius subjectum erat possitpraedicari.Sed fbrtassequisquamdicatminimeverutEessequoddictumest.namcum homodeSocrateprsedicetur.Socrates enim homo est, de homine veroQuaiido alterum de altero praedicatur ut de subjecto,qusecunquespecies,bomo enim species esl,Socrates speciesessedeeo quod prsedicalur dicuntur,omnia non dicitur.Et rursus cum animal de homine praedi-eliatn de subjecto dicunlur, ut homo prxdicalur decetur,de animali vero genus,animal enimquodamgenus est.homine, animal vero de homine, ergo el de ,u ^ ,quodam homine animal prsedicahitur, quidam enim Dnomogenens vocabulo caret,non enimdiciturhomohomo, et homo est et animal. esse genus, homo enim genus non est, sed tantumCum superiua de hisquai in subjecto sunt,id est species. His dicendum est quod minus adverterintde aooidentibus loqueretur,diffinitionem constitutae illam esse diffinitionem de subjecto prsdicationis,in subjecto rei,et prffitersubjectnm nullo modo permanentis,quae in eo quod quid sit unumquodque et in ejusin media tractatione disposuit, dicens substantia praedioaretur,nuno autem species de ho-illud esse quod neque parsesset alicujus, nec sine minenon in eo quod quid sit praedicatur.Neque enimsubjeoto posset ullo modo permanere.Patefacto igi-siquishominisdiffinitionemreddatspeciemnomina-tur quid sitesse in 3ubjecto,nuncquid sit praedicaride subjecto declarat. Duobus enim modis praedicationesfiunt,unosecundumaccidens,aliodesubjecto:de homine namque pr8edicaturalbum,dicitur enimhomo albus,rursus de eodem hominepraedicatur animal,dioiturenim homo animal.Sed illa prior prasdicatio,quaeest,Homo albus est, secundum accidensvit,sed designativum nomen esltantum, utrum depluribusspeciei differentibus praedicatur hoc nomenquod esthomo,an certe tantum desolis individuis.Nam quoniam de individuissolis homo prcedicetur,idcirco species dicitur,etquoniamdespeoiedifferentibusanimaldicitur,idcircoanimaI genusvooamus.EtsuntquodammodonominuiDnomina.Quareiieque